ήσυχος

See also: ἥσυχος

Greek[edit]

From Ancient Greek ἥσυχος (hḗsukhos, “quiet, still”).

ήσυχος • (ísychos) m (feminine ήσυχη, neuter ήσυχο)

Declension of ήσυχος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ήσυχος •	ήσυχη •	ήσυχο •	ήσυχοι •	ήσυχες •	ήσυχα •
genitive	ήσυχου •	ήσυχης •	ήσυχου •	ήσυχων •	ήσυχων •	ήσυχων •
accusative	ήσυχο •	ήσυχη •	ήσυχο •	ήσυχους •	ήσυχες •	ήσυχα •
vocative	ήσυχε •	ήσυχη •	ήσυχο •	ήσυχοι •	ήσυχες •	ήσυχα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ήσυχος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ήσυχος, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ησυχότερος •	ησυχότερη •	ησυχότερο •	ησυχότεροι •	ησυχότερες •	ησυχότερα •
genitive	ησυχότερου •	ησυχότερης •	ησυχότερου •	ησυχότερων •	ησυχότερων •	ησυχότερων •
accusative	ησυχότερο •	ησυχότερη •	ησυχότερο •	ησυχότερους •	ησυχότερες •	ησυχότερα •
vocative	ησυχότερε •	ησυχότερη •	ησυχότερο •	ησυχότεροι •	ησυχότερες •	ησυχότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ησυχότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
Absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ησυχότατος •	ησυχότατη •	ησυχότατο •	ησυχότατοι •	ησυχότατες •	ησυχότατα •
genitive	ησυχότατου •	ησυχότατης •	ησυχότατου •	ησυχότατων •	ησυχότατων •	ησυχότατων •
accusative	ησυχότατο •	ησυχότατη •	ησυχότατο •	ησυχότατους •	ησυχότατες •	ησυχότατα •
vocative	ησυχότατε •	ησυχότατη •	ησυχότατο •	ησυχότατοι •	ησυχότατες •	ησυχότατα •