ἀκολουθέω

Ancient Greek

Etymology

From ἀκόλουθος (akólouthos, “following”) +‎ -έω (-éō, verbal suffix).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ko.luː.tʰé.ɔː/ → /a.ko.luˈθe.o/ → /a.ko.luˈθe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ko.luː.tʰé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ko.luˈtʰe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ko.luˈθe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ko.luˈθe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ko.luˈθe.o/

Verb

ἀκολουθέω • (akolouthéō)

1. (transitive, intransitive) to follow, go after, go with [+dative or rarely accusative = someone] or with prepositions such as σύν (sún) and the dative, μετά (metá) and the genitive, or ἐπί (epí) and the accusative
   • 388 BCE, Aristophanes, Plutus 19
   • 380 BCE, Plato, The Republic 474C
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laches 187E
   • 445 BCE – 380 BCE, Lysias, Collected Works 193.18
   • 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Collected Works 299C
   • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 7.5.3
   • 388 BCE, Aristophanes, Plutus 13
   • 342 BCE – 290 BCE, Menander, Unknown Work 32
   • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.98
   • 342 BCE – 290 BCE, Menander, The Flatterer 3
2. (figuratively)
   1. (transitive) to follow one in a thing, let oneself be led by [+dative or rarely accusative = someone or something]
      • 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.38
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, First Philippic 39
      • 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Timocrates 95
      • 440 BCE – 390 BCE, Andocides, Collected Works 31.55
   2. (transitive) to follow the thread of a discourse
      • 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedo 107B
   3. (of things, transitive) to follow, be consequent on
      • 380 BCE, Plato, The Republic 332D
      • 380 BCE, Plato, The Republic 400E
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 2.1.3
   4. (intransitive) it follows
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Categories 12.2

Inflection

   Present: ἀκολουθέω, ἀκολουθέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀκολουθέω	ἀκολουθέεις	ἀκολουθέει	ἀκολουθέετον	ἀκολουθέετον	ἀκολουθέομεν	ἀκολουθέετε	ἀκολουθέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀκολουθέω	ἀκολουθέῃς	ἀκολουθέῃ	ἀκολουθέητον	ἀκολουθέητον	ἀκολουθέωμεν	ἀκολουθέητε	ἀκολουθέωσῐ(ν)
	optative	ἀκολουθέοιμῐ	ἀκολουθέοις	ἀκολουθέοι	ἀκολουθέοιτον	ἀκολουθεοίτην	ἀκολουθέοιμεν	ἀκολουθέοιτε	ἀκολουθέοιεν
	imperative		ἀκολούθεε	ἀκολουθεέτω	ἀκολουθέετον	ἀκολουθεέτων		ἀκολουθέετε	ἀκολουθεόντων
middle/ passive	indicative	ἀκολουθέομαι	ἀκολουθέῃ, ἀκολουθέει	ἀκολουθέεται	ἀκολουθέεσθον	ἀκολουθέεσθον	ἀκολουθεόμεθᾰ	ἀκολουθέεσθε	ἀκολουθέονται
	subjunctive	ἀκολουθέωμαι	ἀκολουθέῃ	ἀκολουθέηται	ἀκολουθέησθον	ἀκολουθέησθον	ἀκολουθεώμεθᾰ	ἀκολουθέησθε	ἀκολουθέωνται
	optative	ἀκολουθεοίμην	ἀκολουθέοιο	ἀκολουθέοιτο	ἀκολουθέοισθον	ἀκολουθεοίσθην	ἀκολουθεοίμεθᾰ	ἀκολουθέοισθε	ἀκολουθέοιντο
	imperative		ἀκολουθέου	ἀκολουθεέσθω	ἀκολουθέεσθον	ἀκολουθεέσθων		ἀκολουθέεσθε	ἀκολουθεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀκολουθέειν				ἀκολουθέεσθαι
participle	m	ἀκολουθέων				ἀκολουθεόμενος
	f	ἀκολουθέουσᾰ				ἀκολουθεομένη
	n	ἀκολουθέον				ἀκολουθεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἀκολουθῶ, ἀκολουθοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀκολουθῶ	ἀκολουθεῖς	ἀκολουθεῖ	ἀκολουθεῖτον	ἀκολουθεῖτον	ἀκολουθοῦμεν	ἀκολουθεῖτε	ἀκολουθοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀκολουθῶ	ἀκολουθῇς	ἀκολουθῇ	ἀκολουθῆτον	ἀκολουθῆτον	ἀκολουθῶμεν	ἀκολουθῆτε	ἀκολουθῶσῐ(ν)
	optative	ἀκολουθοίην, ἀκολουθοῖμῐ	ἀκολουθοίης, ἀκολουθοῖς	ἀκολουθοίη, ἀκολουθοῖ	ἀκολουθοῖτον, ἀκολουθοίητον	ἀκολουθοίτην, ἀκολουθοιήτην	ἀκολουθοῖμεν, ἀκολουθοίημεν	ἀκολουθοῖτε, ἀκολουθοίητε	ἀκολουθοῖεν, ἀκολουθοίησᾰν
	imperative		ἀκολούθει	ἀκολουθείτω	ἀκολουθεῖτον	ἀκολουθείτων		ἀκολουθεῖτε	ἀκολουθούντων
middle/ passive	indicative	ἀκολουθοῦμαι	ἀκολουθεῖ, ἀκολουθῇ	ἀκολουθεῖται	ἀκολουθεῖσθον	ἀκολουθεῖσθον	ἀκολουθούμεθᾰ	ἀκολουθεῖσθε	ἀκολουθοῦνται
	subjunctive	ἀκολουθῶμαι	ἀκολουθῇ	ἀκολουθῆται	ἀκολουθῆσθον	ἀκολουθῆσθον	ἀκολουθώμεθᾰ	ἀκολουθῆσθε	ἀκολουθῶνται
	optative	ἀκολουθοίμην	ἀκολουθοῖο	ἀκολουθοῖτο	ἀκολουθοῖσθον	ἀκολουθοίσθην	ἀκολουθοίμεθᾰ	ἀκολουθοῖσθε	ἀκολουθοῖντο
	imperative		ἀκολουθοῦ	ἀκολουθείσθω	ἀκολουθεῖσθον	ἀκολουθείσθων		ἀκολουθεῖσθε	ἀκολουθείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀκολουθεῖν				ἀκολουθεῖσθαι
participle	m	ἀκολουθῶν				ἀκολουθούμενος
	f	ἀκολουθοῦσᾰ				ἀκολουθουμένη
	n	ἀκολουθοῦν				ἀκολουθούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἠκολούθεον, ἠκολουθεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠκολούθεον	ἠκολούθεες	ἠκολούθεε(ν)	ἠκολουθέετον	ἠκολουθεέτην	ἠκολουθέομεν	ἠκολουθέετε	ἠκολούθεον
middle/ passive	indicative	ἠκολουθεόμην	ἠκολουθέου	ἠκολουθέετο	ἠκολουθέεσθον	ἠκολουθεέσθην	ἠκολουθεόμεθᾰ	ἠκολουθέεσθε	ἠκολουθέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἠκολούθουν, ἠκολουθούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠκολούθουν	ἠκολούθεις	ἠκολούθει	ἠκολουθεῖτον	ἠκολουθείτην	ἠκολουθοῦμεν	ἠκολουθεῖτε	ἠκολούθουν
middle/ passive	indicative	ἠκολουθούμην	ἠκολουθοῦ	ἠκολουθεῖτο	ἠκολουθεῖσθον	ἠκολουθείσθην	ἠκολουθούμεθᾰ	ἠκολουθεῖσθε	ἠκολουθοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀκολουθήσω, ἀκολουθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀκολουθήσω	ἀκολουθήσεις	ἀκολουθήσει	ἀκολουθήσετον	ἀκολουθήσετον	ἀκολουθήσομεν	ἀκολουθήσετε	ἀκολουθήσουσῐ(ν)
	optative	ἀκολουθήσοιμῐ	ἀκολουθήσοις	ἀκολουθήσοι	ἀκολουθήσοιτον	ἀκολουθησοίτην	ἀκολουθήσοιμεν	ἀκολουθήσοιτε	ἀκολουθήσοιεν
middle	indicative	ἀκολουθήσομαι	ἀκολουθήσῃ, ἀκολουθήσει	ἀκολουθήσεται	ἀκολουθήσεσθον	ἀκολουθήσεσθον	ἀκολουθησόμεθᾰ	ἀκολουθήσεσθε	ἀκολουθήσονται
	optative	ἀκολουθησοίμην	ἀκολουθήσοιο	ἀκολουθήσοιτο	ἀκολουθήσοισθον	ἀκολουθησοίσθην	ἀκολουθησοίμεθᾰ	ἀκολουθήσοισθε	ἀκολουθήσοιντο
		active			middle
infinitive		ἀκολουθήσειν			ἀκολουθήσεσθαι
participle	m	ἀκολουθήσων			ἀκολουθησόμενος
	f	ἀκολουθήσουσᾰ			ἀκολουθησομένη
	n	ἀκολουθῆσον			ἀκολουθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἠκολούθησᾰ, ἠκολουθησᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠκολούθησᾰ	ἠκολούθησᾰς	ἠκολούθησε(ν)	ἠκολουθήσᾰτον	ἠκολουθησᾰ́την	ἠκολουθήσᾰμεν	ἠκολουθήσᾰτε	ἠκολούθησᾰν
	subjunctive	ἀκολουθήσω	ἀκολουθήσῃς	ἀκολουθήσῃ	ἀκολουθήσητον	ἀκολουθήσητον	ἀκολουθήσωμεν	ἀκολουθήσητε	ἀκολουθήσωσῐ(ν)
	optative	ἀκολουθήσαιμῐ	ἀκολουθήσειᾰς, ἀκολουθήσαις	ἀκολουθήσειε(ν), ἀκολουθήσαι	ἀκολουθήσαιτον	ἀκολουθησαίτην	ἀκολουθήσαιμεν	ἀκολουθήσαιτε	ἀκολουθήσειᾰν, ἀκολουθήσαιεν
	imperative		ἀκολούθησον	ἀκολουθησᾰ́τω	ἀκολουθήσᾰτον	ἀκολουθησᾰ́των		ἀκολουθήσᾰτε	ἀκολουθησᾰ́ντων
middle	indicative	ἠκολουθησᾰ́μην	ἠκολουθήσω	ἠκολουθήσᾰτο	ἠκολουθήσᾰσθον	ἠκολουθησᾰ́σθην	ἠκολουθησᾰ́μεθᾰ	ἠκολουθήσᾰσθε	ἠκολουθήσᾰντο
	subjunctive	ἀκολουθήσωμαι	ἀκολουθήσῃ	ἀκολουθήσηται	ἀκολουθήσησθον	ἀκολουθήσησθον	ἀκολουθησώμεθᾰ	ἀκολουθήσησθε	ἀκολουθήσωνται
	optative	ἀκολουθησαίμην	ἀκολουθήσαιο	ἀκολουθήσαιτο	ἀκολουθήσαισθον	ἀκολουθησαίσθην	ἀκολουθησαίμεθᾰ	ἀκολουθήσαισθε	ἀκολουθήσαιντο
	imperative		ἀκολούθησαι	ἀκολουθησᾰ́σθω	ἀκολουθήσᾰσθον	ἀκολουθησᾰ́σθων		ἀκολουθήσᾰσθε	ἀκολουθησᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ἀκολουθῆσαι			ἀκολουθήσᾰσθαι
participle	m	ἀκολουθήσᾱς			ἀκολουθησᾰ́μενος
	f	ἀκολουθήσᾱσᾰ			ἀκολουθησᾰμένη
	n	ἀκολουθῆσᾰν			ἀκολουθησᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἠκολούθηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠκολούθηκᾰ	ἠκολούθηκᾰς	ἠκολούθηκε(ν)	ἠκολουθήκᾰτον	ἠκολουθήκᾰτον	ἠκολουθήκᾰμεν	ἠκολουθήκᾰτε	ἠκολουθήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠκολουθήκω	ἠκολουθήκῃς	ἠκολουθήκῃ	ἠκολουθήκητον	ἠκολουθήκητον	ἠκολουθήκωμεν	ἠκολουθήκητε	ἠκολουθήκωσῐ(ν)
	optative	ἠκολουθήκοιμῐ, ἠκολουθηκοίην	ἠκολουθήκοις, ἠκολουθηκοίης	ἠκολουθήκοι, ἠκολουθηκοίη	ἠκολουθήκοιτον	ἠκολουθηκοίτην	ἠκολουθήκοιμεν	ἠκολουθήκοιτε	ἠκολουθήκοιεν
	imperative		ἠκολούθηκε	ἠκολουθηκέτω	ἠκολουθήκετον	ἠκολουθηκέτων		ἠκολουθήκετε	ἠκολουθηκόντων
		active
infinitive		ἠκολουθηκέναι
participle	m	ἠκολουθηκώς
	f	ἠκολουθηκυῖᾰ
	n	ἠκολουθηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

• (follow): ἕπομαι (hépomai)

References

• “ἀκολουθέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀκολουθέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀκολουθέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀκολουθέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• G190 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible