ακαθιέρωτος

Greek

Adjective

ακαθιέρωτος • (akathiérotos) m (feminine ακαθιέρωτη, neuter ακαθιέρωτο)

1. not established, unestablished

Declension

Declension of ακαθιέρωτος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακαθιέρωτος •	ακαθιέρωτη •	ακαθιέρωτο •	ακαθιέρωτοι •	ακαθιέρωτες •	ακαθιέρωτα •
genitive	ακαθιέρωτου •	ακαθιέρωτης •	ακαθιέρωτου •	ακαθιέρωτων •	ακαθιέρωτων •	ακαθιέρωτων •
accusative	ακαθιέρωτο •	ακαθιέρωτη •	ακαθιέρωτο •	ακαθιέρωτους •	ακαθιέρωτες •	ακαθιέρωτα •
vocative	ακαθιέρωτε •	ακαθιέρωτη •	ακαθιέρωτο •	ακαθιέρωτοι •	ακαθιέρωτες •	ακαθιέρωτα •

Antonyms

• καθιερωμένος (kathieroménos, “established”)