αναβολέας

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀναβολεύς (anaboleús).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.na.voˈle.as/

Noun

αναβολέας • (anavoléas) m (plural αναβολείς)

1. (equestrianism) stirrup
2. (anatomy) stapes, stirrup (bone in the ear)

Declension

declension of αναβολέας

case     \     number	singular	plural
nominative	αναβολέας •	αναβολείς •
genitive	αναβολέα •	αναβολέων •
accusative	αναβολέα •	αναβολείς •
vocative	αναβολέα •	αναβολείς •