αναδεκτός

Greek

Noun

αναδεκτός • (anadektós) m (plural αναδεκτοί, feminine αναδεκτή)

1. godson, godchild

Declension

declension of αναδεκτός

case     \     number	singular	plural
nominative	αναδεκτός •	αναδεκτοί •
genitive	αναδεκτού •	αναδεκτών •
accusative	αναδεκτό •	αναδεκτούς •
vocative	αναδεκτέ •	αναδεκτοί •

Alternative forms

• αναδεχτός m (anadechtós)

Synonyms

• αναδεξιμιός m (anadeximiós)

• and see: βαφτισιμιός m (vaftisimiós)

Coordinate terms

• see: βάπτισμα n (váptisma, “baptism”)