αναθεωρητιμός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Noun[edit]
αναθεωρητιμός • (anatheoritimós) m (plural αναθεωρητιμοί)
Declension[edit]
declension of αναθεωρητιμός
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | αναθεωρητιμός • | αναθεωρητιμοί • |
| genitive | αναθεωρητιμού • | αναθεωρητιμών • |
| accusative | αναθεωρητιμό • | αναθεωρητιμούς • |
| vocative | αναθεωρητιμέ • | αναθεωρητιμοί • |
Related terms[edit]
- see: αναθεωρώ (anatheoró, “to revise, to reconsider”)