αχώριστος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
αχώριστος • (achóristos) m (feminine αχώριστη, neuter αχώριστο)
Declension[edit]
Declension of αχώριστος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αχώριστος • | αχώριστη • | αχώριστο • | αχώριστοι • | αχώριστες • | αχώριστα • |
| genitive | αχώριστου • | αχώριστης • | αχώριστου • | αχώριστων • | αχώριστων • | αχώριστων • |
| accusative | αχώριστο • | αχώριστη • | αχώριστο • | αχώριστους • | αχώριστες • | αχώριστα • |
| vocative | αχώριστε • | αχώριστη • | αχώριστο • | αχώριστοι • | αχώριστες • | αχώριστα • |
Synonyms[edit]
- αχώρ. (achór.) (abbreviation)
- αδιαχώριστος (adiachóristos)
- αναποχώριστος (anapochóristos)