γενέσεως

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.né.se.ɔːs/ → /ʝeˈne.se.os/ → /ʝeˈne.se.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.né.se.ɔːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡeˈne.se.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝeˈne.se.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝeˈne.se.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝeˈne.se.os/

Noun

γενέσεως • (genéseōs)

1. genitive singular of γένεσῐς (génesis)

Greek

Alternative forms

• γένεσης (génesis)

Pronunciation

• IPA^(key): /ʝe.ˈne.se.os/
• Hyphenation: γε‧νέ‧σε‧ως

Noun

γενέσεως • (genéseos) f

1. Genitive singular form of γένεση (génesi). (learned)
2. (Katharevousa) Genitive singular form of γένεσις (génesis).