δίκλινος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From δι- (di-) and -κλινος (-klinos).
Adjective[edit]
δίκλινος • (díklinos) m (feminine δίκλινη, neuter δίκλινο)
- double (especially of a double room)
Declension[edit]
Declension of δίκλινος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δίκλινος • | δίκλινη • | δίκλινο • | δίκλινοι • | δίκλινες • | δίκλινα • |
| genitive | δίκλινου • | δίκλινης • | δίκλινου • | δίκλινων • | δίκλινων • | δίκλινων • |
| accusative | δίκλινο • | δίκλινη • | δίκλινο • | δίκλινους • | δίκλινες • | δίκλινα • |
| vocative | δίκλινε • | δίκλινη • | δίκλινο • | δίκλινοι • | δίκλινες • | δίκλινα • |
Related terms[edit]
- δίκλινο n (díklino, “double room”)
- μονόκλινος (monóklinos, “single”)