δικανικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From Ancient Greek δικανικός (dikanikós).
Adjective[edit]
δικανικός • (dikanikós) m (feminine δικανική, neuter δικανικό)
Declension[edit]
Declension of δικανικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | δικανικός • | δικανική • | δικανικό • | δικανικοί • | δικανικές • | δικανικά • |
| genitive | δικανικού • | δικανικής • | δικανικού • | δικανικών • | δικανικών • | δικανικών • |
| accusative | δικανικό • | δικανική • | δικανικό • | δικανικούς • | δικανικές • | δικανικά • |
| vocative | δικανικέ • | δικανική • | δικανικό • | δικανικοί • | δικανικές • | δικανικά • |
Related terms[edit]
- see: δίκη f (díki, “trial”)