ηχομιμητικός
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ηχομιμητικός • (ichomimitikós) m (feminine ηχομιμητική, neuter ηχομιμητικό)
Declension[edit]
Declension of ηχομιμητικός
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ηχομιμητικός • | ηχομιμητική • | ηχομιμητικό • | ηχομιμητικοί • | ηχομιμητικές • | ηχομιμητικά • |
| genitive | ηχομιμητικού • | ηχομιμητικής • | ηχομιμητικού • | ηχομιμητικών • | ηχομιμητικών • | ηχομιμητικών • |
| accusative | ηχομιμητικό • | ηχομιμητική • | ηχομιμητικό • | ηχομιμητικούς • | ηχομιμητικές • | ηχομιμητικά • |
| vocative | ηχομιμητικέ • | ηχομιμητική • | ηχομιμητικό • | ηχομιμητικοί • | ηχομιμητικές • | ηχομιμητικά • |
| derivations | Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ηχομιμητικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ηχομιμητικός, etc.) | |||||
Related terms[edit]
- ηχομιμητική f (ichomimitikí, “onomatopoeia”)