κοίλος
Jump to navigation
Jump to search
See also: κοῖλος
Greek[edit]
Etymology[edit]
From the Ancient Greek adjective κοῖλος (koîlos, “hollow”).
Adjective[edit]
κοίλος • (koílos) m (feminine κοίλη, neuter κοίλο)
Declension[edit]
Declension of κοίλος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κοίλος • | κοίλη • | κοίλο • | κοίλοι • | κοίλες • | κοίλα • |
| genitive | κοίλου • | κοίλης • | κοίλου • | κοίλων • | κοίλων • | κοίλων • |
| accusative | κοίλο • | κοίλη • | κοίλο • | κοίλους • | κοίλες • | κοίλα • |
| vocative | κοίλε • | κοίλη • | κοίλο • | κοίλοι • | κοίλες • | κοίλα • |
Antonyms[edit]
- κυρτός (kyrtós, “convex”)
Related terms[edit]
- κοίλο n (koílo, “auditorium, concaveness”)