ροχαλητό

Greek

Etymology

From ροχαλίζω (rochalízo, “to snore”), following the ending of κυνηγητό (kynigitó, “hunt, chase”) as a model.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɾoxaliˈto/
• Hyphenation: ρο‧χα‧λη‧τό

Noun

ροχαλητό • (rochalitó) n (plural ροχαλητά)

1. snoring (act of someone breathing loudly in sleep)

   Το ροχαλητό συνδέεται με την παχυσαρκία.

   To rochalitó syndéetai me tin pachysarkía.

   Snoring is associated with obesity.

2. snore (an instance of snoring)

   Τα ροχαλητά του ήταν πολύ δυνατά.

   Ta rochalitá tou ítan polý dynatá.

   His snores were very loud.

Declension

declension of ροχαλητό

case     \     number	singular	plural
nominative	ροχαλητό •	ροχαλητά •
genitive	ροχαλητού •	ροχαλητών •
accusative	ροχαλητό •	ροχαλητά •
vocative	ροχαλητό •	ροχαλητά •

Related terms

• ρεγχάζω (rencházo, “to snore”) (archaic, formal)
• ροχάλα f (rochála, “spittle, phlegm”)
• ροχάλισμα n (rochálisma, “snoring”)

Further reading

• ροχαλητό on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el