συνταξιούχος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Etymology[edit]
From σύνταξη (sýntaxi, “pension”) + -ούχος (-oúchos, “having, possessing”). Attested since 1833 in Katharevousa as συνταξιοῦχος (suntaxioûkhos).[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
συνταξιούχος • (syntaxioúchos) m or f
Declension[edit]
declension of συνταξιούχος
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | συνταξιούχος • | συνταξιούχοι • |
| genitive | συνταξιούχου • | συνταξιούχων • |
| accusative | συνταξιούχο • | συνταξιούχους • |
| vocative | συνταξιούχε • | συνταξιούχοι • |
Related terms[edit]
- see: σύνταξη f (sýntaxi, “syntax, pension”)
References[edit]
- ^ συνταξιοῦχος p.964, vol.2 - Koumanoudis, Stefanos Αth. (1900) Συναγωγὴ νέων λέξεων ὑπὸ τῶν λογίων πλασθεισῶν ἀπὸ τῆς Ἀλώσεως μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶς χρόνων. Sunagōgḕ néōn léxeōn hupò tôn logíōn plastheisôn apò tês Alṓseōs mékhri tôn kath’ hēmâs khrónōn. [A collection of new words created by scholars from the fall of Constantinople until our times.] (In Katharevousa, Greek) Vols:1‑2. Athens: P. Dh. Sakellariou. @anemi, abbreviations (V).
Further reading[edit]
- συνταξιούχος - Charalambakis, Chistoforos et al. (2014) Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Christiko lexiko tis Neoellhnikis Glossas) [A Practical dictionary of Modern Greek language] (in Greek) Athens: Academy of Athens. (online since 2023 - abbreviations - symbols)
- “συνταξιούχος”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998