дошман
Jump to navigation
Jump to search
Bashkir[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
дошман • (doşman)
- enemy, foe
- Кисәге дуҫ бөгөн дошман булды.
- Kisəge duś bögön doşman buldı.
- Yesterday's friend today has turned enemy.
- Алйот дуҫтан аҡыллы дошман артыҡ.
- Alyot duśtan aqıllı doşman artıq.
- An intelligent enemy is better than a stupid friend.
Declension[edit]
Declension of дошман (doşman)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | дошман (doşman) | дошмандар (doşmandar) |
| definite genitive | дошмандың (doşmandıñ) | дошмандарҙың (doşmandarźıñ) |
| dative | дошманға (doşmanğa) | дошмандарға (doşmandarğa) |
| definite accusative | дошманды (doşmandı) | дошмандарҙы (doşmandarźı) |
| locative | дошманда (doşmanda) | дошмандарҙа (doşmandarźa) |
| ablative | дошмандан (doşmandan) | дошмандарҙан (doşmandarźan) |
Synonyms[edit]
- (enemy in war) яу (yaw)
Tatar[edit]
Noun[edit]
дошман • (doşman)