злоумышленник

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Russian

[edit]

Etymology

[edit]

зло (zlo) +‎ -о- (-o-) +‎ умы́шлен(ный) (umýšlen(nyj)) +‎ -ник (-nik)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [zɫəʊˈmɨʂlʲɪnʲ(ː)ɪk]

Noun

[edit]

злоумы́шленник (zloumýšlennikm anim (genitive злоумы́шленника, nominative plural злоумы́шленники, genitive plural злоумы́шленников, feminine злоумы́шленница)

  1. malefactor, plotter, evildoer

Declension

[edit]
[edit]