յամառիմ

Old Armenian

Alternative forms

• յամառեմ (yamaṙem)

Etymology

From յամառ (yamaṙ).

Verb

յամառիմ • (yamaṙim)  (aorist indicative յամառեցայ)

1. (intransitive) to remain obstinate, to grow stubborn, to be stubbornly bent on, to be headstrong, refractory, obdurate
2. (intransitive) to persist in, to insist, to be bent on

Conjugation

mediopassive

infinitive		յամառել, յամառիլ* (yamaṙel, yamaṙil*)		participle	յամառեցեալ, յամառեալ (yamaṙecʻeal, yamaṙeal)
causative		—		aorist stem	յամառեց- (yamaṙecʻ-)
person		singular			plural
		1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յամառիմ (yamaṙim)	յամառիս (yamaṙis)	յամառի (yamaṙi)	յամառիմք (yamaṙimkʻ)	յամառիք (yamaṙikʻ)	յամառին (yamaṙin)
	imperfect	յամառէի (yamaṙēi)	յամառէիր (yamaṙēir)	յամառէր, յամառիւր (yamaṙēr, yamaṙiwr)	յամառէաք (yamaṙēakʻ)	յամառէիք (yamaṙēikʻ)	յամառէին (yamaṙēin)
	aorist	յամառեցայ (yamaṙecʻay)	յամառեցար (yamaṙecʻar)	յամառեցաւ (yamaṙecʻaw)	յամառեցաք (yamaṙecʻakʻ)	յամառեցայք (yamaṙecʻaykʻ)	յամառեցան (yamaṙecʻan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յամառիցիմ (yamaṙicʻim)	յամառիցիս (yamaṙicʻis)	յամառիցի (yamaṙicʻi)	յամառիցիմք (yamaṙicʻimkʻ)	յամառիցիք (yamaṙicʻikʻ)	յամառիցին (yamaṙicʻin)
	aorist	յամառեցայց (yamaṙecʻaycʻ)	յամառեսցիս (yamaṙescʻis)	յամառեսցի (yamaṙescʻi)	յամառեսցուք (yamaṙescʻukʻ)	յամառեսջիք (yamaṙesǰikʻ)	յամառեսցին (yamaṙescʻin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	յամառեա՛ց (yamaṙeácʻ)	—	—	յամառեցարո՛ւք (yamaṙecʻarúkʻ)	—
	cohortative	—	յամառեսջի՛ր (yamaṙesǰír)	—	—	յամառեսջի՛ք (yamaṙesǰíkʻ)	—
	prohibitive	—	մի՛ յամառիր (mí yamaṙir)	—	—	մի՛ յամառիք (mí yamaṙikʻ)	—
*post-classical

Descendants

• Armenian: համառել (hamaṙel)

References

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “յամառիմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy