सुराकार

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sanskrit

[edit]

Noun

[edit]

सुराकार (surākāra) stemm

  1. distiller (VS.)

Declension

[edit]
Neuter a-stem declension of सुराकार
Nom. sg. सुराकारम् (surākāram)
Gen. sg. सुराकारस्य (surākārasya)
Singular Dual Plural
Nominative सुराकारम् (surākāram) सुराकारे (surākāre) सुराकाराणि (surākārāṇi)
Vocative सुराकार (surākāra) सुराकारे (surākāre) सुराकाराणि (surākārāṇi)
Accusative सुराकारम् (surākāram) सुराकारे (surākāre) सुराकाराणि (surākārāṇi)
Instrumental सुराकारेण (surākāreṇa) सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) सुराकारैः (surākāraiḥ)
Dative सुराकाराय (surākārāya) सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) सुराकारेभ्यः (surākārebhyaḥ)
Ablative सुराकारात् (surākārāt) सुराकाराभ्याम् (surākārābhyām) सुराकारेभ्यः (surākārebhyaḥ)
Genitive सुराकारस्य (surākārasya) सुराकारयोः (surākārayoḥ) सुराकाराणाम् (surākārāṇām)
Locative सुराकारे (surākāre) सुराकारयोः (surākārayoḥ) सुराकारेषु (surākāreṣu)

References

[edit]