𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Gothic[edit]

Etymology[edit]

From 𐌼𐌹𐌸- (miþ-) +‎ 𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽 (niman). Compare Dutch meenemen, German mitnehmen.

Verb[edit]

𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽 (miþniman)

  1. (hapax) to receive

Conjugation[edit]

Class 4 strong
Infinitive 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽
miþniman
Indicative Present Past Present passive
1st singular 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰
miþnima
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌰𐌼
miþnam
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌳𐌰
miþnimada
2nd singular 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌹𐍃
miþnimis
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌰𐌼𐍄
miþnamt
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌶𐌰
miþnimaza
3rd singular 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌹𐌸
miþnimiþ
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌰𐌼
miþnam
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌳𐌰
miþnimada
1st dual 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐍉𐍃
miþnimōs
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌿
miþnemu
2nd dual 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐍄𐍃
miþnimats
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌿𐍄𐍃
miþnemuts
1st plural 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌼
miþnimam
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌿𐌼
miþnemum
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽𐌳𐌰
miþnimanda
2nd plural 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌹𐌸
miþnimiþ
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌿𐌸
miþnemuþ
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽𐌳𐌰
miþnimanda
3rd plural 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽𐌳
miþnimand
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌿𐌽
miþnemun
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽𐌳𐌰
miþnimanda
Subjunctive Present Past Present passive
1st singular 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌿
miþnimau
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌾𐌰𐌿
miþnemjau
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌳𐌰𐌿
miþnimaidau
2nd singular 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐍃
miþnimais
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌴𐌹𐍃
miþnemeis
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌶𐌰𐌿
miþnimaizau
3rd singular 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹
miþnimai
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌹
miþnemi
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌳𐌰𐌿
miþnimaidau
1st dual 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐍅𐌰
miþnimaiwa
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌴𐌹𐍅𐌰
miþnemeiwa
2nd dual 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐍄𐍃
miþnimaits
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌴𐌹𐍄𐍃
miþnemeits
1st plural 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌼𐌰
miþnimaima
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌴𐌹𐌼𐌰
miþnemeima
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌽𐌳𐌰𐌿
miþnimaindau
2nd plural 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌸
miþnimaiþ
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌴𐌹𐌸
miþnemeiþ
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌽𐌳𐌰𐌿
miþnimaindau
3rd plural 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌽𐌰
miþnimaina
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌴𐌼𐌴𐌹𐌽𐌰
miþnemeina
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌹𐌽𐌳𐌰𐌿
miþnimaindau
Imperative
2nd singular 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼
miþnim
3rd singular 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌳𐌰𐌿
miþnimadau
2nd dual 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐍄𐍃
miþnimats
2nd plural 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌹𐌸
miþnimiþ
3rd plural 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽𐌳𐌰𐌿
miþnimandau
Present Past
Participles 𐌼𐌹𐌸𐌽𐌹𐌼𐌰𐌽𐌳𐍃
miþnimands
𐌼𐌹𐌸𐌽𐌿𐌼𐌰𐌽𐍃
miþnumans