ένοχος

See also: ἔνοχος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἔνοχος (énokhos).

Adjective

ένοχος • (énochos) m (feminine ένοχη, neuter ένοχο)

1. guilty

   Antonym: αθώος (athóos)

Declension

Declension of ένοχος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ένοχος •	ένοχη •	ένοχο •	ένοχοι •	ένοχες •	ένοχα •
genitive	ένοχου •	ένοχης •	ένοχου •	ένοχων •	ένοχων •	ένοχων •
accusative	ένοχο •	ένοχη •	ένοχο •	ένοχους •	ένοχες •	ένοχα •
vocative	ένοχε •	ένοχη •	ένοχο •	ένοχοι •	ένοχες •	ένοχα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ένοχος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ένοχος, etc.)

Related terms

• ενοχή f (enochí, “guilt”)

Noun

ένοχος • (énochos) m or f (plural ένοχοι)

1. culprit

Declension

Declension of ένοχος

	singular	plural
nominative	ένοχος •	ένοχοι •
genitive	ενόχου •	ενόχων •
accusative	ένοχο •	ενόχους •
vocative	ένοχε •	ένοχοι •