ανακράζω

See also: ἀνακράζω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνακράζω. Morphologically, from ανα- +‎ κράζω.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.naˈkra.zo/
• Hyphenation: α‧να‧κρά‧ζω

Verb

ανακράζω • (anakrázo) (past ανέκραξα, passive —)

1. to exclaim, shout out, cry out

Conjugation

ανακράζω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ανακράζω	ανακράξω
2 sg	ανακράζεις	ανακράξεις
3 sg	ανακράζει	ανακράξει
1 pl	ανακράζουμε, [‑ομε]	ανακράξουμε, [‑ομε]
2 pl	ανακράζετε	ανακράξετε
3 pl	ανακράζουν(ε)	ανακράξουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ανέκραζα	ανέκραξα
2 sg	ανέκραζες	ανέκραξες
3 sg	ανέκραζε	ανέκραξε
1 pl	ανακράζαμε	ανακράξαμε
2 pl	ανακράζατε	ανακράξατε
3 pl	ανέκραζαν, ανακράζαν(ε)	ανέκραξαν, ανακράξαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ανακράζω ➤	θα ανακράξω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ανακράζεις, …	θα ανακράξεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ανακράξει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ανακράξει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ανακράξει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ανέκραζε	ανέκραξε
2 pl	ανακράζετε	ανακράξτε
Other forms
Active present participle ➤	ανακράζοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ανακράξει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	ανακράξει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.