ανεκπαίδευτος
Jump to navigation
Jump to search
Greek[edit]
Adjective[edit]
ανεκπαίδευτος • (anekpaídeftos) m (feminine ανεκπαίδευτη, neuter ανεκπαίδευτο)
Declension[edit]
Declension of ανεκπαίδευτος
number case \ gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | ανεκπαίδευτος • | ανεκπαίδευτη • | ανεκπαίδευτο • | ανεκπαίδευτοι • | ανεκπαίδευτες • | ανεκπαίδευτα • |
genitive | ανεκπαίδευτου • | ανεκπαίδευτης • | ανεκπαίδευτου • | ανεκπαίδευτων • | ανεκπαίδευτων • | ανεκπαίδευτων • |
accusative | ανεκπαίδευτο • | ανεκπαίδευτη • | ανεκπαίδευτο • | ανεκπαίδευτους • | ανεκπαίδευτες • | ανεκπαίδευτα • |
vocative | ανεκπαίδευτε • | ανεκπαίδευτη • | ανεκπαίδευτο • | ανεκπαίδευτοι • | ανεκπαίδευτες • | ανεκπαίδευτα • |
Related terms[edit]
- see: εκπαιδεύω (ekpaidévo, “to train, to teach”)