γνωστικός

Ancient Greek

Etymology

From γνῶσις (gnôsis, “knowing”) +‎ -τῐκός (-tikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡnɔːs.ti.kós/ → /ɣnos.tiˈkos/ → /ɣnos.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡnɔːs.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡnos.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣnos.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣnos.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣnos.tiˈkos/

Adjective

γνωστῐκός • (gnōstikós) m (feminine γνωστῐκή, neuter γνωστῐκόν); first/second declension

1. of or for knowing, cognitive

Inflection

First and second declension of γνωστῐκός; γνωστῐκή; γνωστῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γνωστῐκός gnōstikós	γνωστῐκή gnōstikḗ	γνωστῐκόν gnōstikón		γνωστῐκώ gnōstikṓ	γνωστῐκᾱ́ gnōstikā́	γνωστῐκώ gnōstikṓ		γνωστῐκοί gnōstikoí	γνωστῐκαί gnōstikaí	γνωστῐκᾰ́ gnōstiká
Genitive		γνωστῐκοῦ gnōstikoû	γνωστῐκῆς gnōstikês	γνωστῐκοῦ gnōstikoû		γνωστῐκοῖν gnōstikoîn	γνωστῐκαῖν gnōstikaîn	γνωστῐκοῖν gnōstikoîn		γνωστῐκῶν gnōstikôn	γνωστῐκῶν gnōstikôn	γνωστῐκῶν gnōstikôn
Dative		γνωστῐκῷ gnōstikôi	γνωστῐκῇ gnōstikêi	γνωστῐκῷ gnōstikôi		γνωστῐκοῖν gnōstikoîn	γνωστῐκαῖν gnōstikaîn	γνωστῐκοῖν gnōstikoîn		γνωστῐκοῖς gnōstikoîs	γνωστῐκαῖς gnōstikaîs	γνωστῐκοῖς gnōstikoîs
Accusative		γνωστῐκόν gnōstikón	γνωστῐκήν gnōstikḗn	γνωστῐκόν gnōstikón		γνωστῐκώ gnōstikṓ	γνωστῐκᾱ́ gnōstikā́	γνωστῐκώ gnōstikṓ		γνωστῐκούς gnōstikoús	γνωστῐκᾱ́ς gnōstikā́s	γνωστῐκᾰ́ gnōstiká
Vocative		γνωστῐκέ gnōstiké	γνωστῐκή gnōstikḗ	γνωστῐκόν gnōstikón		γνωστῐκώ gnōstikṓ	γνωστῐκᾱ́ gnōstikā́	γνωστῐκώ gnōstikṓ		γνωστῐκοί gnōstikoí	γνωστῐκαί gnōstikaí	γνωστῐκᾰ́ gnōstiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γνωστῐκῶς gnōstikôs				γνωστῐκώτερος gnōstikṓteros				γνωστῐκώτᾰτος gnōstikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ἀναγνωστικός (anagnōstikós)
• διαγνωστικός (diagnōstikós)
• ἐπιγνωστικός (epignōstikós)
• καταγνωστικός (katagnōstikós)
• προγνωστικός (prognōstikós)

 

References

• “γνωστικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γνωστικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• γνωστικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γνωστικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)