ζητιανεύω

Greek

Etymology

ζητιάνος (zitiános) (ζητιαν-) + -εύω (“suffix for verbs”).

Pronunciation

• IPA^(key): /zi.tçaˈne.vo/
• Hyphenation: ζη‧τια‧νεύ‧ω

Verb

ζητιανεύω • (zitianévo) (past ζητιάνεψα, passive —)

1. to beg, to panhandle

Conjugation

ζητιανεύω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	ζητιανεύω	ζητιανέψω
2 sg	ζητιανεύεις	ζητιανέψεις
3 sg	ζητιανεύει	ζητιανέψει
1 pl	ζητιανεύουμε, [‑ομε]	ζητιανέψουμε, [‑ομε]
2 pl	ζητιανεύετε	ζητιανέψετε
3 pl	ζητιανεύουν(ε)	ζητιανέψουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	ζητιάνευα	ζητιάνεψα
2 sg	ζητιάνευες	ζητιάνεψες
3 sg	ζητιάνευε	ζητιάνεψε
1 pl	ζητιανεύαμε	ζητιανέψαμε
2 pl	ζητιανεύατε	ζητιανέψατε
3 pl	ζητιάνευαν, ζητιανεύαν(ε)	ζητιάνεψαν, ζητιανέψαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα ζητιανεύω ➤	θα ζητιανέψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα ζητιανεύεις, …	θα ζητιανέψεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … ζητιανέψει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … ζητιανέψει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … ζητιανέψει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	ζητιάνευε	ζητιάνεψε, (ζητιάνευ' 1)
2 pl	ζητιανεύετε	ζητιανέψτε, ζητιανεύτε2
Other forms
Active present participle ➤	ζητιανεύοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας ζητιανέψει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	ζητιανέψει
Notes     Appendix:Greek verbs	1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ζητιάνευ' το ("beg for it!").  2. Colloquial.  • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

• επαιτώ (epaitó) (formal)
• διακονεύω (diakonévo) (colloquial)
• ψωμοζητάω (psomozitáo) (colloquial)

Related terms

• see: ζητιάνος m (zitiános, “beggar”)