κερδαίνω

Ancient Greek

Etymology

From κέρδος (kérdos) +‎ -αίνω (-aínō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ker.dǎi̯.nɔː/ → /cerˈðɛ.no/ → /cerˈðe.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ker.dǎi̯.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kerˈdɛ.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cerˈðɛ.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cerˈðe.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /cerˈðe.no/

Verb

κερδαίνω • (kerdaínō)

1. to gain as profit

Conjugation

   Present: κερδπαίνω, κερδπαίνομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κερδπαίνω	κερδπαίνεις	κερδπαίνει	κερδπαίνετον	κερδπαίνετον	κερδπαίνομεν	κερδπαίνετε	κερδπαίνουσῐ(ν)
	subjunctive	κερδπαίνω	κερδπαίνῃς	κερδπαίνῃ	κερδπαίνητον	κερδπαίνητον	κερδπαίνωμεν	κερδπαίνητε	κερδπαίνωσῐ(ν)
	optative	κερδπαίνοιμῐ	κερδπαίνοις	κερδπαίνοι	κερδπαίνοιτον	κερδπαινοίτην	κερδπαίνοιμεν	κερδπαίνοιτε	κερδπαίνοιεν
	imperative		κέρδπαινε	κερδπαινέτω	κερδπαίνετον	κερδπαινέτων		κερδπαίνετε	κερδπαινόντων
middle/ passive	indicative	κερδπαίνομαι	κερδπαίνῃ, κερδπαίνει	κερδπαίνεται	κερδπαίνεσθον	κερδπαίνεσθον	κερδπαινόμεθᾰ	κερδπαίνεσθε	κερδπαίνονται
	subjunctive	κερδπαίνωμαι	κερδπαίνῃ	κερδπαίνηται	κερδπαίνησθον	κερδπαίνησθον	κερδπαινώμεθᾰ	κερδπαίνησθε	κερδπαίνωνται
	optative	κερδπαινοίμην	κερδπαίνοιο	κερδπαίνοιτο	κερδπαίνοισθον	κερδπαινοίσθην	κερδπαινοίμεθᾰ	κερδπαίνοισθε	κερδπαίνοιντο
	imperative		κερδπαίνου	κερδπαινέσθω	κερδπαίνεσθον	κερδπαινέσθων		κερδπαίνεσθε	κερδπαινέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κερδπαίνειν				κερδπαίνεσθαι
participle	m	κερδπαίνων				κερδπαινόμενος
	f	κερδπαίνουσᾰ				κερδπαινομένη
	n	κερδπαῖνον				κερδπαινόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκέρδαινον, ἐκερδαινόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκέρδαινον	ἐκέρδαινες	ἐκέρδαινε(ν)	ἐκερδαίνετον	ἐκερδαινέτην	ἐκερδαίνομεν	ἐκερδαίνετε	ἐκέρδαινον
middle/ passive	indicative	ἐκερδαινόμην	ἐκερδαίνου	ἐκερδαίνετο	ἐκερδαίνεσθον	ἐκερδαινέσθην	ἐκερδαινόμεθᾰ	ἐκερδαίνεσθε	ἐκερδαίνοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κερδανέω, κερδανέομαι, κερδανθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κερδανέω	κερδανέεις	κερδανέει	κερδανέετον	κερδανέετον	κερδανέομεν	κερδανέετε	κερδανέουσῐ(ν)
	optative	κερδανέοιμῐ	κερδανέοις	κερδανέοι	κερδανέοιτον	κερδανεοίτην	κερδανέοιμεν	κερδανέοιτε	κερδανέοιεν
middle	indicative	κερδανέομαι	κερδανέῃ, κερδανέει	κερδανέεται	κερδανέεσθον	κερδανέεσθον	κερδανεόμεθᾰ	κερδανέεσθε	κερδανέονται
	optative	κερδανεοίμην	κερδανέοιο	κερδανέοιτο	κερδανέοισθον	κερδανεοίσθην	κερδανεοίμεθᾰ	κερδανέοισθε	κερδανέοιντο
passive	indicative	κερδανθήσομαι	κερδανθήσῃ	κερδανθήσεται	κερδανθήσεσθον	κερδανθήσεσθον	κερδανθησόμεθᾰ	κερδανθήσεσθε	κερδανθήσονται
	optative	κερδανθησοίμην	κερδανθήσοιο	κερδανθήσοιτο	κερδανθήσοισθον	κερδανθησοίσθην	κερδανθησοίμεθᾰ	κερδανθήσοισθε	κερδανθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κερδανέειν			κερδανέεσθαι		κερδανθήσεσθαι
participle	m	κερδανέων			κερδανεόμενος		κερδανθησόμενος
	f	κερδανέουσᾰ			κερδανεομένη		κερδανθησομένη
	n	κερδανέον			κερδανεόμενον		κερδανθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κερδανῶ, κερδανοῦμαι, κερδανθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κερδανῶ	κερδανεῖς	κερδανεῖ	κερδανεῖτον	κερδανεῖτον	κερδανοῦμεν	κερδανεῖτε	κερδανοῦσῐ(ν)
	optative	κερδανοίην, κερδανοῖμῐ	κερδανοίης, κερδανοῖς	κερδανοίη, κερδανοῖ	κερδανοῖτον, κερδανοίητον	κερδανοίτην, κερδανοιήτην	κερδανοῖμεν, κερδανοίημεν	κερδανοῖτε, κερδανοίητε	κερδανοῖεν, κερδανοίησᾰν
middle	indicative	κερδανοῦμαι	κερδανῇ	κερδανεῖται	κερδανεῖσθον	κερδανεῖσθον	κερδανούμεθᾰ	κερδανεῖσθε	κερδανοῦνται
	optative	κερδανοίμην	κερδανοῖο	κερδανοῖτο	κερδανοῖσθον	κερδανοίσθην	κερδανοίμεθᾰ	κερδανοῖσθε	κερδανοῖντο
passive	indicative	κερδανθήσομαι	κερδανθήσῃ	κερδανθήσεται	κερδανθήσεσθον	κερδανθήσεσθον	κερδανθησόμεθᾰ	κερδανθήσεσθε	κερδανθήσονται
	optative	κερδανθησοίμην	κερδανθήσοιο	κερδανθήσοιτο	κερδανθήσοισθον	κερδανθησοίσθην	κερδανθησοίμεθᾰ	κερδανθήσοισθε	κερδανθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κερδανεῖν			κερδανεῖσθαι		κερδανθήσεσθαι
participle	m	κερδανῶν			κερδανούμενος		κερδανθησόμενος
	f	κερδανοῦσᾰ			κερδανουμένη		κερδανθησομένη
	n	κερδανοῦν			κερδανούμενον		κερδανθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κερδήσω, κερδήσομαι, κερδηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κερδήσω	κερδήσεις	κερδήσει	κερδήσετον	κερδήσετον	κερδήσομεν	κερδήσετε	κερδήσουσῐ(ν)
	optative	κερδήσοιμῐ	κερδήσοις	κερδήσοι	κερδήσοιτον	κερδησοίτην	κερδήσοιμεν	κερδήσοιτε	κερδήσοιεν
middle	indicative	κερδήσομαι	κερδήσῃ, κερδήσει	κερδήσεται	κερδήσεσθον	κερδήσεσθον	κερδησόμεθᾰ	κερδήσεσθε	κερδήσονται
	optative	κερδησοίμην	κερδήσοιο	κερδήσοιτο	κερδήσοισθον	κερδησοίσθην	κερδησοίμεθᾰ	κερδήσοισθε	κερδήσοιντο
passive	indicative	κερδηθήσομαι	κερδηθήσῃ	κερδηθήσεται	κερδηθήσεσθον	κερδηθήσεσθον	κερδηθησόμεθᾰ	κερδηθήσεσθε	κερδηθήσονται
	optative	κερδηθησοίμην	κερδηθήσοιο	κερδηθήσοιτο	κερδηθήσοισθον	κερδηθησοίσθην	κερδηθησοίμεθᾰ	κερδηθήσοισθε	κερδηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κερδήσειν			κερδήσεσθαι		κερδηθήσεσθαι
participle	m	κερδήσων			κερδησόμενος		κερδηθησόμενος
	f	κερδήσουσᾰ			κερδησομένη		κερδηθησομένη
	n	κερδῆσον			κερδησόμενον		κερδηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκέρδησᾰ, ἐκερδησᾰ́μην, ἐκερδάνθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκέρδησᾰ	ἐκέρδησᾰς	ἐκέρδησε(ν)	ἐκερδήσᾰτον	ἐκερδησᾰ́την	ἐκερδήσᾰμεν	ἐκερδήσᾰτε	ἐκέρδησᾰν
	subjunctive	κερδήσω	κερδήσῃς	κερδήσῃ	κερδήσητον	κερδήσητον	κερδήσωμεν	κερδήσητε	κερδήσωσῐ(ν)
	optative	κερδήσαιμῐ	κερδήσειᾰς, κερδήσαις	κερδήσειε(ν), κερδήσαι	κερδήσαιτον	κερδησαίτην	κερδήσαιμεν	κερδήσαιτε	κερδήσειᾰν, κερδήσαιεν
	imperative		κέρδησον	κερδησᾰ́τω	κερδήσᾰτον	κερδησᾰ́των		κερδήσᾰτε	κερδησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκερδησᾰ́μην	ἐκερδήσω	ἐκερδήσᾰτο	ἐκερδήσᾰσθον	ἐκερδησᾰ́σθην	ἐκερδησᾰ́μεθᾰ	ἐκερδήσᾰσθε	ἐκερδήσᾰντο
	subjunctive	κερδήσωμαι	κερδήσῃ	κερδήσηται	κερδήσησθον	κερδήσησθον	κερδησώμεθᾰ	κερδήσησθε	κερδήσωνται
	optative	κερδησαίμην	κερδήσαιο	κερδήσαιτο	κερδήσαισθον	κερδησαίσθην	κερδησαίμεθᾰ	κερδήσαισθε	κερδήσαιντο
	imperative		κέρδησαι	κερδησᾰ́σθω	κερδήσᾰσθον	κερδησᾰ́σθων		κερδήσᾰσθε	κερδησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκερδάνθην	ἐκερδάνθης	ἐκερδάνθη	ἐκερδάνθητον	ἐκερδανθήτην	ἐκερδάνθημεν	ἐκερδάνθητε	ἐκερδάνθησᾰν
	subjunctive	κερδανθῶ	κερδανθῇς	κερδανθῇ	κερδανθῆτον	κερδανθῆτον	κερδανθῶμεν	κερδανθῆτε	κερδανθῶσῐ(ν)
	optative	κερδανθείην	κερδανθείης	κερδανθείη	κερδανθεῖτον, κερδανθείητον	κερδανθείτην, κερδανθειήτην	κερδανθεῖμεν, κερδανθείημεν	κερδανθεῖτε, κερδανθείητε	κερδανθεῖεν, κερδανθείησᾰν
	imperative		κερδάνθητῐ	κερδανθήτω	κερδάνθητον	κερδανθήτων		κερδάνθητε	κερδανθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κερδῆσαι			κερδήσᾰσθαι		κερδανθῆναι
participle	m	κερδήσᾱς			κερδησᾰ́μενος		κερδανθείς
	f	κερδήσᾱσᾰ			κερδησᾰμένη		κερδανθεῖσᾰ
	n	κερδῆσᾰν			κερδησᾰ́μενον		κερδανθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκέρδηνᾰ, ἐκερδηνᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκέρδηνᾰ	ἐκέρδηνᾰς	ἐκέρδηνε(ν)	ἐκερδήνᾰτον	ἐκερδηνᾰ́την	ἐκερδήνᾰμεν	ἐκερδήνᾰτε	ἐκέρδηνᾰν
	subjunctive	κερδήνω	κερδήνῃς	κερδήνῃ	κερδήνητον	κερδήνητον	κερδήνωμεν	κερδήνητε	κερδήνωσῐ(ν)
	optative	κερδήναιμῐ	κερδήνειᾰς, κερδήναις	κερδήνειε(ν), κερδήναι	κερδήναιτον	κερδηναίτην	κερδήναιμεν	κερδήναιτε	κερδήνειᾰν, κερδήναιεν
	imperative		κέρδηνον	κερδηνᾰ́τω	κερδήνᾰτον	κερδηνᾰ́των		κερδήνᾰτε	κερδηνᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκερδηνᾰ́μην	ἐκερδήνω	ἐκερδήνᾰτο	ἐκερδήνᾰσθον	ἐκερδηνᾰ́σθην	ἐκερδηνᾰ́μεθᾰ	ἐκερδήνᾰσθε	ἐκερδήνᾰντο
	subjunctive	κερδήνωμαι	κερδήνῃ	κερδήνηται	κερδήνησθον	κερδήνησθον	κερδηνώμεθᾰ	κερδήνησθε	κερδήνωνται
	optative	κερδηναίμην	κερδήναιο	κερδήναιτο	κερδήναισθον	κερδηναίσθην	κερδηναίμεθᾰ	κερδήναισθε	κερδήναιντο
	imperative		κέρδηναι	κερδηνᾰ́σθω	κερδήνᾰσθον	κερδηνᾰ́σθων		κερδήνᾰσθε	κερδηνᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		κερδῆναι			κερδήνᾰσθαι
participle	m	κερδήνᾱς			κερδηνᾰ́μενος
	f	κερδήνᾱσᾰ			κερδηνᾰμένη
	n	κερδῆνᾰν			κερδηνᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκέρδᾰγκᾰ, κεκέρδᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκέρδᾰγκᾰ	κεκέρδᾰγκᾰς	κεκέρδᾰγκε(ν)	κεκερδᾰ́γκᾰτον	κεκερδᾰ́γκᾰτον	κεκερδᾰ́γκᾰμεν	κεκερδᾰ́γκᾰτε	κεκερδᾰ́γκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκερδᾰ́γκω	κεκερδᾰ́γκῃς	κεκερδᾰ́γκῃ	κεκερδᾰ́γκητον	κεκερδᾰ́γκητον	κεκερδᾰ́γκωμεν	κεκερδᾰ́γκητε	κεκερδᾰ́γκωσῐ(ν)
	optative	κεκερδᾰ́γκοιμῐ, κεκερδᾰγκοίην	κεκερδᾰ́γκοις, κεκερδᾰγκοίης	κεκερδᾰ́γκοι, κεκερδᾰγκοίη	κεκερδᾰ́γκοιτον	κεκερδᾰγκοίτην	κεκερδᾰ́γκοιμεν	κεκερδᾰ́γκοιτε	κεκερδᾰ́γκοιεν
	imperative		κεκέρδᾰγκε	κεκερδᾰγκέτω	κεκερδᾰ́γκετον	κεκερδᾰγκέτων		κεκερδᾰ́γκετε	κεκερδᾰγκόντων
middle/ passive	indicative	κεκέρδᾰσμαι	κεκέρδᾰνσαι	κεκέρδᾰνται	κεκέρδᾰνθον	κεκέρδᾰνθον	κεκερδᾰ́σμεθᾰ	κεκέρδᾰνθε	κεκερδᾰ́νᾰται
	subjunctive	κεκερδᾰσμένος ὦ	κεκερδᾰσμένος ᾖς	κεκερδᾰσμένος ᾖ	κεκερδᾰσμένω ἦτον	κεκερδᾰσμένω ἦτον	κεκερδᾰσμένοι ὦμεν	κεκερδᾰσμένοι ἦτε	κεκερδᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκερδᾰσμένος εἴην	κεκερδᾰσμένος εἴης	κεκερδᾰσμένος εἴη	κεκερδᾰσμένω εἴητον/εἶτον	κεκερδᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	κεκερδᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκερδᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	κεκερδᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκέρδᾰνσο	κεκερδᾰ́νθω	κεκέρδᾰνθον	κεκερδᾰ́νθων		κεκέρδᾰνθε	κεκερδᾰ́νθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκερδᾰγκέναι				κεκερδᾰ́νθαι
participle	m	κεκερδᾰγκώς				κεκερδᾰσμένος
	f	κεκερδᾰγκυῖᾰ				κεκερδᾰσμένη
	n	κεκερδᾰγκός				κεκερδᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκέρδᾰκᾰ, κεκέρδᾰμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκέρδᾰκᾰ	κεκέρδᾰκᾰς	κεκέρδᾰκε(ν)	κεκερδᾰ́κᾰτον	κεκερδᾰ́κᾰτον	κεκερδᾰ́κᾰμεν	κεκερδᾰ́κᾰτε	κεκερδᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκερδᾰ́κω	κεκερδᾰ́κῃς	κεκερδᾰ́κῃ	κεκερδᾰ́κητον	κεκερδᾰ́κητον	κεκερδᾰ́κωμεν	κεκερδᾰ́κητε	κεκερδᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	κεκερδᾰ́κοιμῐ, κεκερδᾰκοίην	κεκερδᾰ́κοις, κεκερδᾰκοίης	κεκερδᾰ́κοι, κεκερδᾰκοίη	κεκερδᾰ́κοιτον	κεκερδᾰκοίτην	κεκερδᾰ́κοιμεν	κεκερδᾰ́κοιτε	κεκερδᾰ́κοιεν
	imperative		κεκέρδᾰκε	κεκερδᾰκέτω	κεκερδᾰ́κετον	κεκερδᾰκέτων		κεκερδᾰ́κετε	κεκερδᾰκόντων
middle/ passive	indicative	κεκέρδᾰμαι	κεκέρδᾰσαι	κεκέρδᾰται	κεκέρδᾰσθον	κεκέρδᾰσθον	κεκερδᾰ́μεθᾰ	κεκέρδᾰσθε	κεκέρδᾰνται
	subjunctive	κεκερδᾰμένος ὦ	κεκερδᾰμένος ᾖς	κεκερδᾰμένος ᾖ	κεκερδᾰμένω ἦτον	κεκερδᾰμένω ἦτον	κεκερδᾰμένοι ὦμεν	κεκερδᾰμένοι ἦτε	κεκερδᾰμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκερδᾰμένος εἴην	κεκερδᾰμένος εἴης	κεκερδᾰμένος εἴη	κεκερδᾰμένω εἴητον/εἶτον	κεκερδᾰμένω εἰήτην/εἴτην	κεκερδᾰμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκερδᾰμένοι εἴητε/εἶτε	κεκερδᾰμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκέρδᾰσο	κεκερδᾰ́σθω	κεκέρδᾰσθον	κεκερδᾰ́σθων		κεκέρδᾰσθε	κεκερδᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκερδᾰκέναι				κεκερδᾰ́σθαι
participle	m	κεκερδᾰκώς				κεκερδᾰμένος
	f	κεκερδᾰκυῖᾰ				κεκερδᾰμένη
	n	κεκερδᾰκός				κεκερδᾰμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκέρδηκᾰ, κεκέρδημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκέρδηκᾰ	κεκέρδηκᾰς	κεκέρδηκε(ν)	κεκερδήκᾰτον	κεκερδήκᾰτον	κεκερδήκᾰμεν	κεκερδήκᾰτε	κεκερδήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκερδήκω	κεκερδήκῃς	κεκερδήκῃ	κεκερδήκητον	κεκερδήκητον	κεκερδήκωμεν	κεκερδήκητε	κεκερδήκωσῐ(ν)
	optative	κεκερδήκοιμῐ, κεκερδηκοίην	κεκερδήκοις, κεκερδηκοίης	κεκερδήκοι, κεκερδηκοίη	κεκερδήκοιτον	κεκερδηκοίτην	κεκερδήκοιμεν	κεκερδήκοιτε	κεκερδήκοιεν
	imperative		κεκέρδηκε	κεκερδηκέτω	κεκερδήκετον	κεκερδηκέτων		κεκερδήκετε	κεκερδηκόντων
middle/ passive	indicative	κεκέρδημαι	κεκέρδησαι	κεκέρδηται	κεκέρδησθον	κεκέρδησθον	κεκερδήμεθᾰ	κεκέρδησθε	κεκέρδηνται
	subjunctive	κεκερδημένος ὦ	κεκερδημένος ᾖς	κεκερδημένος ᾖ	κεκερδημένω ἦτον	κεκερδημένω ἦτον	κεκερδημένοι ὦμεν	κεκερδημένοι ἦτε	κεκερδημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκερδημένος εἴην	κεκερδημένος εἴης	κεκερδημένος εἴη	κεκερδημένω εἴητον/εἶτον	κεκερδημένω εἰήτην/εἴτην	κεκερδημένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκερδημένοι εἴητε/εἶτε	κεκερδημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκέρδησο	κεκερδήσθω	κεκέρδησθον	κεκερδήσθων		κεκέρδησθε	κεκερδήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκερδηκέναι				κεκερδῆσθαι
participle	m	κεκερδηκώς				κεκερδημένος
	f	κεκερδηκυῖᾰ				κεκερδημένη
	n	κεκερδηκός				κεκερδημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “κερδαίνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press