κορνάρω

Greek

Etymology

From Italian cornare, equivalent to κόρνα (kórna, “horn”) +‎ -άρω (-áro).

Pronunciation

• IPA^(key): /korˈnaro/
• Hyphenation: κορ‧νά‧ρω

Verb

κορνάρω • (kornáro) (past κόρναρα/κορνάρισα, passive —)

1. (vehicles, intransitive) to beep, honk, toot, blow (use the horn)

   Τι διάολο κορνάρει αυτός από πίσω;

   Ti diáolo kornárei aftós apó píso?

   What the hell is that guy behind beeping for?

Conjugation

κορνάρω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	κορνάρω	κορνάρω
2 sg	κορνάρεις	κορνάρεις
3 sg	κορνάρει	κορνάρει
1 pl	κορνάρουμε, [‑ομε]	κορνάρουμε, [‑ομε]
2 pl	κορνάρετε	κορνάρετε
3 pl	κορνάρουν(ε)	κορνάρουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	κόρναρα, κορνάριζα	κόρναρα, κορνάρισα
2 sg	κόρναρες, κορνάριζες	κόρναρες, κορνάρισες
3 sg	κόρναρε, κορνάριζε	κόρναρε, κορνάρισε
1 pl	κορνάραμε	κορνάραμε
2 pl	κορνάρατε	κορνάρατε
3 pl	κόρναραν, κορνάραν(ε), κορνάριζαν	κόρναραν, κορνάραν(ε), κορνάρισαν
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα κορνάρω ➤	θα κορνάρω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα κορνάρεις, …	θα κορνάρεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … κορνάρει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … κορνάρει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … κορνάρει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κόρναρε, κορνάριζε	κόρναρε, κορνάρισε
2 pl	κορνάρετε	κορνάρετε
Other forms
Active present participle ➤	κορνάροντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας κορνάρει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	κορνάρει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

• κορνάρισμα n (kornárisma, “beeping, honking”)

Related terms

• κόρνα f (kórna)