κυνοχάλκη

Ancient Greek

Etymology

From κῠ́ων (kúōn, “dog”) +‎ χάλκη (khálkē, “murex; purple dye”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ky.nokʰ.kʰál.kɛː/ → /cy.nokˈxal.ci/ → /ci.nokˈxal.ci/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.nokʰ.kʰál.kɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.nokˈkʰal.ke̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cy.nokˈxal.ci/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.nokˈxal.ci/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.nokˈxal.ci/

Noun

κῠνοχᾰ́λκη • (kunokhálkē) f (genitive κῠνοχᾰ́λκης); first declension

1. knotgrass (Polygonum aviculare)

   Synonyms: πολῠ́γονον (polúgonon), χῑλῐόφῠλλος (khīlióphullos)

Declension

First declension of ἡ κῠνοκχᾰ́λκη; τῆς κῠνοκχᾰ́λκης (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ κῠνοκχᾰ́λκη hē kunokkhálkē	τὼ κῠνοκχᾰ́λκᾱ tṑ kunokkhálkā	αἱ κῠνοκχᾰ́λκαι hai kunokkhálkai
Genitive	τῆς κῠνοκχᾰ́λκης tês kunokkhálkēs	τοῖν κῠνοκχᾰ́λκαιν toîn kunokkhálkain	τῶν κῠνοκχᾰλκῶν tôn kunokkhalkôn
Dative	τῇ κῠνοκχᾰ́λκῃ têi kunokkhálkēi	τοῖν κῠνοκχᾰ́λκαιν toîn kunokkhálkain	ταῖς κῠνοκχᾰ́λκαις taîs kunokkhálkais
Accusative	τὴν κῠνοκχᾰ́λκην tḕn kunokkhálkēn	τὼ κῠνοκχᾰ́λκᾱ tṑ kunokkhálkā	τᾱ̀ς κῠνοκχᾰ́λκᾱς tā̀s kunokkhálkās
Vocative	κῠνοκχᾰ́λκη kunokkhálkē	κῠνοκχᾰ́λκᾱ kunokkhálkā	κῠνοκχᾰ́λκαι kunokkhálkai
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “κυνοχάλκη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κυνοχάλκη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette