μονοπάτι

Greek

Etymology

From Byzantine Greek μονοπάτιον (monopátion), from Ancient Greek μόνος (mónos, “alone”) + πατέω (patéō, “to walk”).

Noun

μονοπάτι • (monopáti) n (plural μονοπάτια)

1. path, footpath, trail

   Coordinate term: (goat track) κατσικόδρομος (katsikódromos)

Declension

Declension of μονοπάτι

	singular	plural
nominative	μονοπάτι •	μονοπάτια •
genitive	μονοπατιού •	μονοπατιών •
accusative	μονοπάτι •	μονοπάτια •
vocative	μονοπάτι •	μονοπάτια •

Related terms

• see: περπατάω (perpatáo, “to walk”)

Descendants

• → Aromanian: munupati

Further reading

• “μονοπάτι”, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998