προκόβω

Greek

Etymology

From Ancient Greek προκόπτω (prokóptō) with metaplasm as in κόπτω (kóptō, “cut”) > κόβω (kóvo). Prefix προ- (pro-).

Pronunciation

• IPA^(key): /pɾoˈko.vo/
• Hyphenation: προ‧κό‧βω

Verb

προκόβω • (prokóvo) (past πρόκοψα, passive —)

1. to progress, thrive, succeed

Conjugation

προκόβω

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	προκόβω	προκόψω
2 sg	προκόβεις	προκόψεις
3 sg	προκόβει	προκόψει
1 pl	προκόβουμε, [‑ομε]	προκόψουμε, [‑ομε]
2 pl	προκόβετε	προκόψετε
3 pl	προκόβουν(ε)	προκόψουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	πρόκοβα	πρόκοψα
2 sg	πρόκοβες	πρόκοψες
3 sg	πρόκοβε	πρόκοψε
1 pl	προκόβαμε	προκόψαμε
2 pl	προκόβατε	προκόψατε
3 pl	πρόκοβαν, προκόβαν(ε)	πρόκοψαν, προκόψαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα προκόβω ➤	θα προκόψω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα προκόβεις, …	θα προκόψεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … προκόψει   έχω, έχεις, … προκομμένο, ‑η, ‑ο ➤	είμαι, είσαι, … προκομμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤	είχα, είχες, … προκόψει   είχα, είχες, … προκομμένο, ‑η, ‑ο	ήμουν, ήσουν, … προκομμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … προκόψει   θα έχω, θα έχεις, … προκομμένο, ‑η, ‑ο	θα είμαι, θα είσαι, … προκομμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	πρόκοβε	πρόκοψε
2 pl	προκόβετε	προκόψτε
Other forms
Active present participle ➤	προκόβοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας προκόψει ➤
Passive perfect participle ➤	προκομμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤	προκόψει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• ανεπροκοπιά f (aneprokopiá)
• ανεπρόκοπος (aneprókopos), απρόκοπος (aprókopos)
• προκομμένος (prokomménos, participle)
• προκοπή f (prokopí, “advancement”)

• and see: κόβω (kóvo, “cut”)