σητάνιον

Ancient Greek

Alternative forms

• σῑτᾰ́νῐον (sītánion)

Etymology

From σητάνιος (sētánios, “of this year, this year's”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sɛː.tá.ni.on/ → /siˈta.ni.on/ → /siˈta.ni.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛː.tá.ni.on/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝ˈta.ni.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /siˈta.ni.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /siˈta.ni.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈta.ni.on/

Noun

σητᾰ́νῐον • (sētánion) n (genitive σητᾰνῐ́ου); second declension

1. medlar (Mespilus germanica)

   Synonyms: ἐπῐμηλῐ́ς (epimēlís), μέσπιλον (méspilon)

Inflection

Second declension of τὸ σητᾰ́νῐον; τοῦ σητᾰνῐ́ου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σητᾰ́νῐον tò sētánion	τὼ σητᾰνῐ́ω tṑ sētaníō	τᾰ̀ σητᾰ́νῐᾰ tà sētánia
Genitive	τοῦ σητᾰνῐ́ου toû sētaníou	τοῖν σητᾰνῐ́οιν toîn sētaníoin	τῶν σητᾰνῐ́ων tôn sētaníōn
Dative	τῷ σητᾰνῐ́ῳ tôi sētaníōi	τοῖν σητᾰνῐ́οιν toîn sētaníoin	τοῖς σητᾰνῐ́οις toîs sētaníois
Accusative	τὸ σητᾰ́νῐον tò sētánion	τὼ σητᾰνῐ́ω tṑ sētaníō	τᾰ̀ σητᾰ́νῐᾰ tà sētánia
Vocative	σητᾰ́νῐον sētánion	σητᾰνῐ́ω sētaníō	σητᾰ́νῐᾰ sētánia
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: sētania

Further reading

• “σητάνιον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• σητάνιον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette