разбојник

See also: разбойник

Macedonian

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈrazbɔjnik]
• Hyphenation: раз‧бој‧ник

Noun

разбојник • (razbojnik) m (feminine разбојничка or разбојница, relational adjective разбојнички)

1. outlaw, bandit, brigand, robber, desperado, footpad
2. (figuratively) scoundrel, rascal, rogue, miscreant

Declension

Declension of разбојник

	singular	plural
indefinite	разбојник	разбојници
definite unspecified	разбојникот	разбојниците
definite proximal	разбојников	разбојнициве
definite distal	разбојникон	разбојницине
vocative	разбојнику	разбојници
count form	—	разбојника

References

• “разбојник” in Дигитален речник на македонскиот јазик (Digitalen rečnik na makedonskiot jazik) [Digital dictionary of the Macedonian language] − drmj.eu

Serbo-Croatian

Etymology

From ра̀збити.

Pronunciation

• IPA^(key): /rǎːzboːjniːk/
• Hyphenation: раз‧бој‧ник

Noun

ра́збо̄јнӣк m (Latin spelling rázbōjnīk)

1. outlaw, bandit

Declension

Declension of разбојник

	singular	plural
nominative	ра́збо̄јнӣк	ра́збо̄јнӣци
genitive	разбојника	разбојника
dative	разбојнику	разбојницима
accusative	разбојника	разбојнике
vocative	ра́збо̄јнӣче	разбојници
locative	разбојнику	разбојницима
instrumental	разбојником	разбојницима

Derived terms

• ра́збојница