اشاره کردن
Jump to navigation
Jump to search
Persian[edit]
Alternative forms[edit]
- اشارت کردن (ešârat kardan) (archaic)
Pronunciation[edit]
- (Classical Persian) IPA(key): [ʔi.ʃɑː.ˈɾa kaɾ.ˈdan]
- (Iran, formal) IPA(key): [ʔe.ʃɒː.ɹé kʰʲæɹ.d̪ǽn]
- (Tajik, formal) IPA(key): [ʔi.ʃɔ.ɾǽ kʰäɾ.d̪ǽn]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | išāra kardan |
| Dari reading? | išāra kardan |
| Iranian reading? | ešâre kardan |
| Tajik reading? | išora kardan |
Verb[edit]
- to point (with a finger)
- to signal, to beckon
- 1258, Shaykh Muṣliḥ-ud-Dīn Saʿdī of Shiraz, translated by Wheeler M. Thackston, The Gulistan (Rose Garden) of Sa’di: Bilingual English and Persian Edition with Vocabulary, Bethesda, MD: Ibex Publishers, published 2008, →ISBN, page 12:
- پادشاهی را شنیدم به کشتنِ اسیری اشارت کرد.
- pādišāhē rā šunīdam ba kuštan-e asīrē išārat kard.
- I heard tell of a king who indicated that a prisoner should be killed.
- to note, to remark, to mention
Conjugation[edit]
| infinitive | اشاره کردن (ešâre kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | اشاره کن (ešâre kon) | ||||||
| past | اشاره کرد (ešâre kard) | |||||||
| participle | present | اشاره کننده (ešâre konandé) | ||||||
| past | اشاره کرده (ešâre kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | اشاره کنم (ešâre kónam) |
اشاره کنی (ešâre kóni) |
اشاره کند (ešâre kónad) |
اشاره کنیم (ešâre kónim) |
اشاره کنید (ešâre kónid) |
اشاره کنند (ešâre kónand) | |
| present (imperfect) | اشاره می‌کنم (ešâre mí-konam) |
اشاره می‌کنی (ešâre mí-koni) |
اشاره می‌کند (ešâre mí-konad) |
اشاره می‌کنیم (ešâre mí-konim) |
اشاره می‌کنید (ešâre mí-konid) |
اشاره می‌کنند (ešâre mí-konand) | ||
| present progressive | دارم اشاره می‌کنم (dấram ešâre mí-konam) |
داری اشاره می‌کنی (dấri ešâre mí-koni) |
دارد اشاره می‌کند (dấrad ešâre mí-konad) |
داریم اشاره می‌کنیم (dấrim ešâre mí-konim) |
دارید اشاره می‌کنید (dấrid ešâre mí-konid) |
دارند اشاره می‌کنند (dấrand ešâre mí-konand) | ||
| present perfect | اشاره کرده‌ام (ešâre kardé-am) |
اشاره کرده‌ای (ešâre kardé-i) |
اشاره کرده است (ešâre kardé ast) |
اشاره کرده‌ایم (ešâre kardé-im) |
اشاره کرده‌اید (ešâre kardé-id) |
اشاره کرده‌اند (ešâre kardé-and) | ||
| past | اشاره کردم (ešâre kárdam) |
اشاره کردی (ešâre kárdi) |
اشاره کرد (ešâre kard) |
اشاره کردیم (ešâre kárdim) |
اشاره کردید (ešâre kárdid) |
اشاره کردند (ešâre kárdand) | ||
| past (imperfect) | اشاره می‌کردم (ešâre mí-kardam) |
اشاره می‌کردی (ešâre mí-kardi) |
اشاره می‌کرد (ešâre mí-kard) |
اشاره می‌کردیم (ešâre mí-kardim) |
اشاره می‌کردید (ešâre mí-kardid) |
اشاره می‌کردند (ešâre mí-kardand) | ||
| past progressive | داشتم اشاره می‌کردم (dấštam ešâre mí-kardam) |
داشتی اشاره می‌کردی (dấšti ešâre mí-kardi) |
داشت اشاره می‌کرد (dâšt ešâre mí-kard) |
داشتیم اشاره می‌کردیم (dấštim ešâre mí-kardim) |
داشتید اشاره می‌کردید (dấštid ešâre mí-kardid) |
داشتند اشاره می‌کردند (dấštand ešâre mí-kardand) | ||
| pluperfect | اشاره کرده بودم (ešâre kardé búdam) |
اشاره کرده بودی (ešâre kardé búdi) |
اشاره کرده بود (ešâre kardé bud) |
اشاره کرده بودیم (ešâre kardé búdim) |
اشاره کرده بودید (ešâre kardé búdid) |
اشاره کرده بودند (ešâre kardé búdand) | ||
| future | اشاره خواهم کرد (ešâre xâhám kard) |
اشاره خواهی کرد (ešâre xâhí kard) |
اشاره خواهد کرد (ešâre xâhád kard) |
اشاره خواهیم کرد (ešâre xâhím kard) |
اشاره خواهید کرد (ešâre xâhíd kard) |
اشاره خواهند کرد (ešâre xâhánd kard) | ||
| subjunctive | present | اشاره کنم (ešâre konam) |
اشاره کنی (ešâre koni) |
اشاره کند (ešâre konad) |
اشاره کنیم (ešâre konim) |
اشاره کنید (ešâre konid) |
اشاره کنند (ešâre konand) | |
| past | اشاره کرده باشم (ešâre kardé bấšam) |
اشاره کرده باشی (ešâre kardé bấši) |
اشاره کرده باشد (ešâre kardé bấšad) |
اشاره کرده باشیم (ešâre kardé bấšim) |
اشاره کرده باشید (ešâre kardé bấšid) |
اشاره کرده باشند (ešâre kardé bấšand) | ||
| imperative | اشاره کن (ešâre kon) |
اشاره کنید (ešâre konid) |
||||||
| infinitive | اشاره کردن (ešâre kardán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | اشاره کن (ešâre kon) | ||||||
| past | اشاره کرد (ešâre kard) | |||||||
| participle | present | اشاره کننده (ešâre konandé) | ||||||
| past | اشاره کرده (ešâre kardé) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | اشاره کنم (ešâre kónam) |
اشاره کنی (ešâre kóni) |
اشاره کنه (ešâre kóne) |
اشاره کنیم (ešâre kónim) |
اشاره کنین (ešâre kónin) |
اشاره کنن (ešâre kónan) | |
| present (imperfect) | اشاره می‌کنم (ešâre mí-konam) |
اشاره می‌کنی (ešâre mí-koni) |
اشاره می‌کنه (ešâre mí-kone) |
اشاره می‌کنیم (ešâre mí-konim) |
اشاره می‌کنین (ešâre mí-konin) |
اشاره می‌کنن (ešâre mí-konan) | ||
| present progressive | دارم اشاره می‌کنم (dấram ešâre mí-konam) |
داری اشاره می‌کنی (dấri ešâre mí-koni) |
داره اشاره می‌کنه (dấre ešâre mí-kone) |
داریم اشاره می‌کنیم (dấrim ešâre mí-konim) |
دارین اشاره می‌کنین (dấrin ešâre mí-konin) |
دارن اشاره می‌کنن (dấran ešâre mí-konan) | ||
| present perfect | اشاره کرده‌ام (ešâre kardám) |
اشاره کرده‌ای (ešâre kardí) |
اشاره کرده (ešâre kardé) |
اشاره کرده‌ایم (ešâre kardím) |
اشاره کرده‌این (ešâre kardín) |
اشاره کرده‌ان (ešâre kardán) | ||
| past | اشاره کردم (ešâre kárdam) |
اشاره کردی (ešâre kárdi) |
اشاره کرد (ešâre kárd) |
اشاره کردیم (ešâre kárdim) |
اشاره کردین (ešâre kárdin) |
اشاره کردن (ešâre kárdan) | ||
| past (imperfect) | اشاره می‌کردم (ešâre mí-kardam) |
اشاره می‌کردی (ešâre mí-kardi) |
اشاره می‌کرد (ešâre mí-kard) |
اشاره می‌کردیم (ešâre mí-kardim) |
اشاره می‌کردین (ešâre mí-kardin) |
اشاره می‌کردن (ešâre mí-kardan) | ||
| past progressive | داشتم اشاره می‌کردم (dấštam ešâre mí-kardam) |
داشتی اشاره می‌کردی (dấšti ešâre mí-kardi) |
داشت اشاره می‌کرد (dấšt ešâre mí-kard) |
داشتیم اشاره می‌کردیم (dấštim ešâre mí-kardim) |
داشتین اشاره می‌کردین (dấštin ešâre mí-kardin) |
داشتن اشاره می‌کردن (dấštan ešâre mí-kardan) | ||
| pluperfect | اشاره کرده بودم (ešâre kardé búdam) |
اشاره کرده بودی (ešâre kardé búdi) |
اشاره کرده بود (ešâre kardé bud) |
اشاره کرده بودیم (ešâre kardé búdim) |
اشاره کرده بودین (ešâre kardé búdin) |
اشاره کرده بودن (ešâre kardé búdan) | ||
| subjunctive | present | اشاره کنم (ešâre konam) |
اشاره کنی (ešâre koni) |
اشاره کنه (ešâre kone) |
اشاره کنیم (ešâre konim) |
اشاره کنین (ešâre konin) |
اشاره کنن (ešâre konan) | |
| past | اشاره کرده باشم (ešâre kardé bấšam) |
اشاره کرده باشی (ešâre kardé bấši) |
اشاره کرده باشه (ešâre kardé bấše) |
اشاره کرده باشیم (ešâre kardé bấšim) |
اشاره کرده باشین (ešâre kardé bấšin) |
اشاره کرده باشن (ešâre kardé bấšan) | ||
| imperative | اشاره کن (ešâre kon) |
اشاره کنین (ešâre konin) |
||||||