அகந்தை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit अहंता (ahaṃtā).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɐɡɐn̪d̪ɐɪ̯/

Noun

[edit]

அகந்தை (akantai)

  1. arrogance, conceit, haughtiness
    Synonym: செருக்கு (cerukku)

Declension

[edit]
ai-stem declension of அகந்தை (akantai) (singular only)
Singular Plural
Nominative அகந்தை
akantai
-
Vocative அகந்தையே
akantaiyē
-
Accusative அகந்தையை
akantaiyai
-
Dative அகந்தைக்கு
akantaikku
-
Genitive அகந்தையுடைய
akantaiyuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative அகந்தை
akantai
-
Vocative அகந்தையே
akantaiyē
-
Accusative அகந்தையை
akantaiyai
-
Dative அகந்தைக்கு
akantaikku
-
Benefactive அகந்தைக்காக
akantaikkāka
-
Genitive 1 அகந்தையுடைய
akantaiyuṭaiya
-
Genitive 2 அகந்தையின்
akantaiyiṉ
-
Locative 1 அகந்தையில்
akantaiyil
-
Locative 2 அகந்தையிடம்
akantaiyiṭam
-
Sociative 1 அகந்தையோடு
akantaiyōṭu
-
Sociative 2 அகந்தையுடன்
akantaiyuṭaṉ
-
Instrumental அகந்தையால்
akantaiyāl
-
Ablative அகந்தையிலிருந்து
akantaiyiliruntu
-

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “அகந்தை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press