மன்னன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From மன் (maṉ, king, chief, lord) +‎ -அன் (-aṉ). Cognate with Malayalam മന്നൻ (mannaṉ).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /mɐnːɐn/
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

மன்னன் (maṉṉaṉ)

  1. king
    Synonyms: கோ (), வேந்தன் (vēntaṉ), அரசன் (aracaṉ), ராஜா (rājā)

Declension

[edit]
ṉ-stem declension of மன்னன் (maṉṉaṉ)
Singular Plural
Nominative மன்னன்
maṉṉaṉ
மன்னர்கள்
maṉṉarkaḷ
Vocative மன்னனே
maṉṉaṉē
மன்னர்களே
maṉṉarkaḷē
Accusative மன்னனை
maṉṉaṉai
மன்னர்களை
maṉṉarkaḷai
Dative மன்னனுக்கு
maṉṉaṉukku
மன்னர்களுக்கு
maṉṉarkaḷukku
Genitive மன்னனுடைய
maṉṉaṉuṭaiya
மன்னர்களுடைய
maṉṉarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மன்னன்
maṉṉaṉ
மன்னர்கள்
maṉṉarkaḷ
Vocative மன்னனே
maṉṉaṉē
மன்னர்களே
maṉṉarkaḷē
Accusative மன்னனை
maṉṉaṉai
மன்னர்களை
maṉṉarkaḷai
Dative மன்னனுக்கு
maṉṉaṉukku
மன்னர்களுக்கு
maṉṉarkaḷukku
Benefactive மன்னனுக்காக
maṉṉaṉukkāka
மன்னர்களுக்காக
maṉṉarkaḷukkāka
Genitive 1 மன்னனுடைய
maṉṉaṉuṭaiya
மன்னர்களுடைய
maṉṉarkaḷuṭaiya
Genitive 2 மன்னனின்
maṉṉaṉiṉ
மன்னர்களின்
maṉṉarkaḷiṉ
Locative 1 மன்னனில்
maṉṉaṉil
மன்னர்களில்
maṉṉarkaḷil
Locative 2 மன்னனிடம்
maṉṉaṉiṭam
மன்னர்களிடம்
maṉṉarkaḷiṭam
Sociative 1 மன்னனோடு
maṉṉaṉōṭu
மன்னர்களோடு
maṉṉarkaḷōṭu
Sociative 2 மன்னனுடன்
maṉṉaṉuṭaṉ
மன்னர்களுடன்
maṉṉarkaḷuṭaṉ
Instrumental மன்னனால்
maṉṉaṉāl
மன்னர்களால்
maṉṉarkaḷāl
Ablative மன்னனிலிருந்து
maṉṉaṉiliruntu
மன்னர்களிலிருந்து
maṉṉarkaḷiliruntu

References

[edit]

University of Madras (1924–1936) “மன்னன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press