ราชาคณะ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Etymology

[edit]

From ราชา (raa-chaa, king; chief, lord, master) +‎ คณะ (ká-ná, body; entity; group); literally "entity chief".

Pronunciation

[edit]
Orthographicราชาคณะ
r ā d͡ʑ ā g ɳ a
Phonemic
รา-ชา-คะ-นะ
r ā – d͡ʑ ā – g a – n a
RomanizationPaiboonraa-chaa-ká-ná
Royal Institutera-cha-kha-na
(standard) IPA(key)/raː˧.t͡ɕʰaː˧.kʰa˦˥.naʔ˦˥/(R)

Noun

[edit]

ราชาคณะ (raa-chaa-ká-ná)

  1. (Buddhism) (พระ~)
    1. the Thai ecclesiastical rank above พระครูสัญญาบัตร and below สังฆราช (sǎng-ká-râat, supreme patriarch), divided into six sub-ranks (from highest to lowest): สมเด็จพระราชาคณะ (sǒm-dèt-prá-raa-chaa-ká-ná), เจ้าคณะรอง, ธรรม (tam), เทพ (têep), ราช (râat), and สามัญ (sǎa-man).
    2. person holding such rank.