เห่าหอน

Thai

Etymology

เห่า (hào, “to bark”) +‎ หอน (hɔ̌ɔn, “to howl”).

Pronunciation

Orthographic		เห่าหอน e h ˋ ā h ɒ n
Phonemic		เห่า-หอน e h ˋ ā – h ɒ n
Romanization	Paiboon	hào-hɔ̌ɔn
	Royal Institute	hao-hon
(standard) IPA(key)		/haw˨˩.hɔːn˩˩˦/(R)

Verb

เห่าหอน • (hào-hɔ̌ɔn) (abstract noun การเห่าหอน)

1. (of a dog or other animal) to bark and howl.
2. (slang, offensive, derogatory) to speak; to talk; to gossip.