ἰνέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἰνάω (ináō)

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /i.né.ɔː/ → /iˈne.o/ → /iˈne.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /i.né.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /iˈne.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈne.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈne.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈne.o/

Verb

ἰνέω • (inéō)

1. to carry off by evacuations

Inflection

   Present: ῐ̔νέω, ῐ̔νέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῐ̔νέω	ῐ̔νέεις	ῐ̔νέει	ῐ̔νέετον	ῐ̔νέετον	ῐ̔νέομεν	ῐ̔νέετε	ῐ̔νέουσῐ(ν)
	subjunctive	ῐ̔νέω	ῐ̔νέῃς	ῐ̔νέῃ	ῐ̔νέητον	ῐ̔νέητον	ῐ̔νέωμεν	ῐ̔νέητε	ῐ̔νέωσῐ(ν)
	optative	ῐ̔νέοιμῐ	ῐ̔νέοις	ῐ̔νέοι	ῐ̔νέοιτον	ῐ̔νεοίτην	ῐ̔νέοιμεν	ῐ̔νέοιτε	ῐ̔νέοιεν
	imperative		ῐ̔́νεε	ῐ̔νεέτω	ῐ̔νέετον	ῐ̔νεέτων		ῐ̔νέετε	ῐ̔νεόντων
middle/ passive	indicative	ῐ̔νέομαι	ῐ̔νέῃ, ῐ̔νέει	ῐ̔νέεται	ῐ̔νέεσθον	ῐ̔νέεσθον	ῐ̔νεόμεθᾰ	ῐ̔νέεσθε	ῐ̔νέονται
	subjunctive	ῐ̔νέωμαι	ῐ̔νέῃ	ῐ̔νέηται	ῐ̔νέησθον	ῐ̔νέησθον	ῐ̔νεώμεθᾰ	ῐ̔νέησθε	ῐ̔νέωνται
	optative	ῐ̔νεοίμην	ῐ̔νέοιο	ῐ̔νέοιτο	ῐ̔νέοισθον	ῐ̔νεοίσθην	ῐ̔νεοίμεθᾰ	ῐ̔νέοισθε	ῐ̔νέοιντο
	imperative		ῐ̔νέου	ῐ̔νεέσθω	ῐ̔νέεσθον	ῐ̔νεέσθων		ῐ̔νέεσθε	ῐ̔νεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῐ̔νέειν				ῐ̔νέεσθαι
participle	m	ῐ̔νέων				ῐ̔νεόμενος
	f	ῐ̔νέουσᾰ				ῐ̔νεομένη
	n	ῐ̔νέον				ῐ̔νεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ῐ̔νῶ, ῐ̔νοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ῐ̔νῶ	ῐ̔νεῖς	ῐ̔νεῖ	ῐ̔νεῖτον	ῐ̔νεῖτον	ῐ̔νοῦμεν	ῐ̔νεῖτε	ῐ̔νοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ῐ̔νῶ	ῐ̔νῇς	ῐ̔νῇ	ῐ̔νῆτον	ῐ̔νῆτον	ῐ̔νῶμεν	ῐ̔νῆτε	ῐ̔νῶσῐ(ν)
	optative	ῐ̔νοίην, ῐ̔νοῖμῐ	ῐ̔νοίης, ῐ̔νοῖς	ῐ̔νοίη, ῐ̔νοῖ	ῐ̔νοῖτον, ῐ̔νοίητον	ῐ̔νοίτην, ῐ̔νοιήτην	ῐ̔νοῖμεν, ῐ̔νοίημεν	ῐ̔νοῖτε, ῐ̔νοίητε	ῐ̔νοῖεν, ῐ̔νοίησᾰν
	imperative		ῐ̔́νει	ῐ̔νείτω	ῐ̔νεῖτον	ῐ̔νείτων		ῐ̔νεῖτε	ῐ̔νούντων
middle/ passive	indicative	ῐ̔νοῦμαι	ῐ̔νεῖ, ῐ̔νῇ	ῐ̔νεῖται	ῐ̔νεῖσθον	ῐ̔νεῖσθον	ῐ̔νούμεθᾰ	ῐ̔νεῖσθε	ῐ̔νοῦνται
	subjunctive	ῐ̔νῶμαι	ῐ̔νῇ	ῐ̔νῆται	ῐ̔νῆσθον	ῐ̔νῆσθον	ῐ̔νώμεθᾰ	ῐ̔νῆσθε	ῐ̔νῶνται
	optative	ῐ̔νοίμην	ῐ̔νοῖο	ῐ̔νοῖτο	ῐ̔νοῖσθον	ῐ̔νοίσθην	ῐ̔νοίμεθᾰ	ῐ̔νοῖσθε	ῐ̔νοῖντο
	imperative		ῐ̔νοῦ	ῐ̔νείσθω	ῐ̔νεῖσθον	ῐ̔νείσθων		ῐ̔νεῖσθε	ῐ̔νείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ῐ̔νεῖν				ῐ̔νεῖσθαι
participle	m	ῐ̔νῶν				ῐ̔νούμενος
	f	ῐ̔νοῦσᾰ				ῐ̔νουμένη
	n	ῐ̔νοῦν				ῐ̔νούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ῐ̔νήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ῐ̔νήσομαι	ῐ̔νήσῃ, ῐ̔νήσει	ῐ̔νήσεται	ῐ̔νήσεσθον	ῐ̔νήσεσθον	ῐ̔νησόμεθᾰ	ῐ̔νήσεσθε	ῐ̔νήσονται
	optative	ῐ̔νησοίμην	ῐ̔νήσοιο	ῐ̔νήσοιτο	ῐ̔νήσοισθον	ῐ̔νησοίσθην	ῐ̔νησοίμεθᾰ	ῐ̔νήσοισθε	ῐ̔νήσοιντο
					middle
infinitive					ῐ̔νήσεσθαι
participle	m				ῐ̔νησόμενος
	f				ῐ̔νησομένη
	n				ῐ̔νησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἰνέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press