Etymology[edit]
From kündigen (“to cancel, to terminate”) + -er.
Pronunciation[edit]
- IPA(key): [ˈkʏndɪɡɐ]
- Hyphenation: Kün‧di‧ger
Kündiger m (strong, genitive Kündigers, plural Kündiger, feminine Kündigerin)
- agent noun of kündigen
Declension[edit]
Declension of Kündiger [masculine, strong]