abuzywność

Polish

Etymology

From abuzywny +‎ -ość. First attested in 2001.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.buˈzɨv.nɔɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɨvnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: a‧bu‧zyw‧ność

Noun

abuzywność f

1. (law) abusiveness (pervertedness; unjustness)

Declension

Declension of abuzywność

	singular
nominative	abuzywność
genitive	abuzywności
dative	abuzywności
accusative	abuzywność
instrumental	abuzywnością
locative	abuzywności
vocative	abuzywności

Related terms

adjective

• abuzywny

 

adverb

• abuzywnie

 

Further reading

• “abuzywność”, in Słownik gramatyczny języka polskiego [Grammatical Dictionary of Polish], 2022