aczkolić
Jump to navigation
Jump to search
Old Polish[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Conjunction[edit]
aczkolić
- (attested in Greater Poland, Masovia) permissive adverbial; although
- 1885-2024 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[1], volume I, Międzyrzecz, Warsaw, page 481:
- Aczkoliczem ya oth czebye daleko, a wszakosz wszgym ne byla any bandze naht cze gyna myla
- [Aczkoliciem ja ot ciebie daleko, a wszakoż wżgim ('jednak') nie była ani będzie nad cie jina miła]
References[edit]
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “aczkolić”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN