adstrueren
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
Verb[edit]
adstrueren
- (transitive) to substantiate, to elucidate
Inflection[edit]
Conjugation of adstrueren (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | adstrueren | |||
past singular | adstrueerde | |||
past participle | geadstrueerd | |||
infinitive | adstrueren | |||
gerund | adstrueren n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | adstrueer | adstrueerde | ||
2nd person sing. (jij) | adstrueert | adstrueerde | ||
2nd person sing. (u) | adstrueert | adstrueerde | ||
2nd person sing. (gij) | adstrueert | adstrueerde | ||
3rd person singular | adstrueert | adstrueerde | ||
plural | adstrueren | adstrueerden | ||
subjunctive sing.1 | adstruere | adstrueerde | ||
subjunctive plur.1 | adstrueren | adstrueerden | ||
imperative sing. | adstrueer | |||
imperative plur.1 | adstrueert | |||
participles | adstruerend | geadstrueerd | ||
1) Archaic. |