ambicjoner
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From ambicja + -er. First attested in 1922.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
ambicjoner m pers
Declension[edit]
Declension of ambicjoner
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | ambicjoner | ambicjonerzy/ambicjonery (deprecative) |
genitive | ambicjonera | ambicjonerów |
dative | ambicjonerowi | ambicjonerom |
accusative | ambicjonera | ambicjonerów |
instrumental | ambicjonerem | ambicjonerami |
locative | ambicjonerze | ambicjonerach |
vocative | ambicjonerze | ambicjonerzy |
Derived terms[edit]
adjective
noun
Related terms[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verb
- ambicjonować impf
References[edit]
Further reading[edit]
- ambicjoner in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ambicjoner in Polish dictionaries at PWN