autokrytyk

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.tɔkˈrɨ.tɨk/
• Rhymes: -ɨtɨk
• Syllabification: au‧tok‧ry‧tyk

Etymology 1

Back-formation from autokrytyka.

Noun

autokrytyk m pers

1. (literary) self-critic (a person who criticizes themselves)

Declension

Declension of autokrytyk

	singular	plural
nominative	autokrytyk	autokrytycy/autokrytyki (deprecative)
genitive	autokrytyka	autokrytyków
dative	autokrytykowi	autokrytykom
accusative	autokrytyka	autokrytyków
instrumental	autokrytykiem	autokrytykami
locative	autokrytyku	autokrytykach
vocative	autokrytyku	autokrytycy

Related terms

adjective

• autokrytyczny

 

adverb

• autokrytycznie

 

nouns

• autokrytycyzm
• autokrytyka

 

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

autokrytyk f

1. genitive plural of autokrytyka

Further reading

• autokrytyk in Polish dictionaries at PWN