bałaganiara

See also: bałaganiarą

Polish

Etymology

From bałaganiarz +‎ -ara.

Pronunciation

• IPA^(key): /ba.wa.ɡaˈɲa.ra/
• Rhymes: -ara
• Syllabification: ba‧ła‧ga‧nia‧ra

Noun

bałaganiara f (male equivalent bałaganiarz)

1. (colloquial) female equivalent of bałaganiarz (“slob”) (messy person)

   Synonym: bałaganiarka

   Antonym: pedantka

Declension

Declension of bałaganiara

	singular	plural
nominative	bałaganiara	bałaganiary
genitive	bałaganiary	bałaganiar
dative	bałaganiarze	bałaganiarom
accusative	bałaganiarę	bałaganiary
instrumental	bałaganiarą	bałaganiarami
locative	bałaganiarze	bałaganiarach
vocative	bałaganiaro	bałaganiary

Related terms

adjective

• bałaganiarski

 

adverb

• bałaganiarsko

 

nouns

• bałagan
• bałaganiarka
• bałaganiarstwo
• bałaganik

 

verbs

• bałaganić
• nabałaganić
• przebałaganić
• rozbałaganić
• zabałaganić

 

Further reading

• bałaganiara in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bałaganiara in Polish dictionaries at PWN