bezwolność

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From bezwolny +‎ -ość. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bɛzˈvɔl.nɔɕt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔlnɔɕt͡ɕ
  • Syllabification: bez‧wol‧ność

Noun[edit]

bezwolność f

  1. willlessness
    Synonym: bezwola

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjective
adverb
nouns
verb

References[edit]

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L - Volume 1[1], page 90[2]
  2. ^ bezwolność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]