białościenny

Polish

Etymology

From biały +‎ -o- +‎ ściana +‎ -ny. First attested in 1841.

Pronunciation

• IPA^(key): /bja.wɔɕˈt͡ɕɛn.nɨ/
• Rhymes: -ɛnnɨ
• Syllabification: bia‧łoś‧cien‧ny

Adjective

białościenny (not comparable, no derived adverb)

1. (rare) white-walled

Declension

Declension of białościenny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	białościenny		białościenna	białościenne	białościenni	białościenne
genitive	białościennego		białościennej	białościennego	białościennych
dative	białościennemu		białościennej	białościennemu	białościennym
accusative	białościennego	białościenny	białościenną	białościenne	białościennych	białościenne
instrumental	białościennym		białościenną	białościennym	białościennymi
locative	białościennym		białościennej	białościennym	białościennych

Further reading

• białościenny in Polish dictionaries at PWN