Turkish[edit]
Etymology[edit]
From bir (“a, one, indefinite determiner”) + zaman (“time”) + -lar (plural suffix).
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /ˈbiɾ.za.man.ɫar/
- Hyphenation: bir‧za‧man‧lar
bir zamanlar
- Synonym of bir zaman in the past, once
Further reading[edit]