blindaż

Polish

Etymology

Borrowed from French blindage. First attested in 1825.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈblin.daʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -indaʂ
• Syllabification: blin‧daż

Noun

blindaż m inan

1. steel car or ship armor
2. (military) blindage

Declension

Declension of blindaż

	singular	plural
nominative	blindaż	blindaże
genitive	blindażu	blindaży
dative	blindażowi	blindażom
accusative	blindaż	blindaże
instrumental	blindażem	blindażami
locative	blindażu	blindażach
vocative	blindażu	blindaże

Further reading

• blindaż in Polish dictionaries at PWN