bochenkowaty

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From bochenek +‎ -owaty. First attested in 1807.[1][2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bɔ.xɛŋ.kɔˈva.tɨ/
  • Rhymes: -atɨ
  • Syllabification: bo‧chen‧ko‧wa‧ty

Adjective[edit]

bochenkowaty (comparative bardziej bochenkowaty, superlative najbardziej bochenkowaty, no derived adverb)

  1. loaflike

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjective
nouns

References[edit]

  1. ^ Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “bochenkowaty”, in Słownik języka polskiego[1]
  2. ^ bochenkowaty in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading[edit]