cudny

See also: cudný and čudný

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čudьnъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡sud.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -udnɨ
• Syllabification: cud‧ny

Adjective

cudny (comparative cudniejszy or bardziej cudny, superlative najcudniejszy or najbardziej cudny, derived adverb cudnie)

1. marvellous

   Synonym: piękny

Declension

Declension of cudny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	cudny		cudna	cudne	cudni	cudne
genitive	cudnego		cudnej	cudnego	cudnych
dative	cudnemu		cudnej	cudnemu	cudnym
accusative	cudnego	cudny	cudną	cudne	cudnych	cudne
instrumental	cudnym		cudną	cudnym	cudnymi
locative	cudnym		cudnej	cudnym	cudnych

Derived terms

noun

• cudność

 

verbs

• cudnić impf
• cudnieć impf

 

Further reading

• cudny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cudny in Polish dictionaries at PWN